Όταν ο Καμύ συνάντησε τον Μπωντλαίρ
Νιώθω τη δύναμη μου. Νιώθω και τις αλυσίδες.
Σκουριασμένες από το χρόνο, παγωμένες.
Τις νιώθω να με κρατάν αιχμάλωτο, να με περιορίζουν.
Βαριές, σχεδόν ασήκωτες, φτιαγμένες από μολύβι.
Να με κρατούν δεμένο, τόση δύναμη μέσα μου να μένει αξόδευτη και στείρα.
Αν ήμουν λεύτερος...
Κι όμως τις αγαπώ τις αλυσίδες μου. Μου είναι απαραίτητες.
Διώχνουν την αμφιβολία από μέσα μου, μου δείχνουνε ποιος είμαι.
Και μου θυμίζουν την ασύγκριτη μου δύναμη.
Δίχως αυτές θα πρέπει να σας δείξω ένα σημάδι από δαύτη.
Να αποδείξω τα λεγόμενα μου.
Και να πράξω όλα εκείνα που οι αλυσίδες δε με άφησαν να κάνω.
13 σχόλια:
Διορατική αυτή η συμπληρωματικότητα που επισημαίνεις ανάμεσα σε ελευθερία και δέσμευση και απόλυτα σωστή. Χωρίς τη μια πνιγόμαστε, χωρίς την άλλη παραπαίουμε...
Αλήθεια ο Καμύ αγαπούσε τις αλυσίδες;
Ο Καμύ αγαπούσε τον άνθρωπο.
Πολύ ωραίο blog
Πολυ καλο κειμενο.
Καλημερα απο εναν ανθρωπο που προσπαθει να ξεφυγει απο τις αλυσιδες του...
Μάρκο, η πληρωμένη πένα με πρόλαβε.
πένα, ευχαριστώ και ανταποδίδω. Βλέπω ασχοληθήκατε και εσείς με τον κύριο πρόσφατα.
πρέζα tv, καλημέρα. Δύσκολο δρόμο διάλεξες.
Μου θύμησες το "l' albatros" φίλτατε και συγκεκριμένα την παρακάτω στροφή:
"le Poete est semblable au prince des nuees
Qui hante la tempete et se rit de l' archer;
Exile sur le sol au milieu des huees,
Ses ailes de geant l' empechent de marcher.
Να ' σαι καλά! Δεν μου έφτιαξες την ημέρα, αλλά αυτοί οι στίχοι αξίζουν χρόνια ανησυχίας!
Σε φιλώ
Την καλημέρα μου λαίδη
ωραίους στίχους διάλεξες.
"Ίδιος με τούτο ο Ποιητής τ' αγέρωχο πουλί
που ζει στη μπόρα κι αψηφά το βέλος του θανάτου,
σαν έρθει εξόριστος στη γη και στην οχλοβοή
μέσ' στα γιγάντια του φτερά χάνει τα βήματά του".
(Σ.τ.μ)
τα σέβη μου.
o kamu agapouse ton anthrwpo swsta ..o anthrwpos agapaei tis alusides :)
ροΐδη, η εκτίμηση είναι αμοιβαία.
atg, και οι αλυσίδες αγαπούν το Καμύ. ;)
Όποτε σε πετυχαίνω πάντα έχεις κάτι καλό να μας πεις...
καλησπέρες
Καλησπέρα Φοίβη, δεν είχε νόημα να λες, αν δε μοιράζεσαι.
Τέλειο!
Μου ταιριάζει.
Τι θα απογίνουμε άραγε χωρίς τις αλυσσίδες μας;
druqbar
mallon tha anagkastoume na petaksoume :)
Δημοσίευση σχολίου