Ο κουβάς

Ο ήχος της βροντής σήμαινε καταιγίδα. Κοίταξες πάνω με ανυπομονησία όπως κοιτάει κάποιος τη στροφή από που θα εμφανιστεί το λεωφορείο της φαντασίας να τον πάρει από την στάση της ανίας με προορισμό την ονειροπόληση. Οι στάλες αγχωμένες από την προσμονή σου βιάστηκαν να βρέξουν το πρόσωπο σου μέχρι να μουσκέψει καλά καλά. Όχι, για να μην έχεις να λες...

Εσύ φυσικά δε νιώθεις την ανάγκη τους να σε ευχαριστήσουν, άλλα κάτι σαν ένα κουβά με νερό να σε καταβρέχει. Για μια στιγμή μάλιστα φοβήθηκες οτι θα πέσει και ο κουβάς και έκανες στο πλάι. Και αναρωτιέσαι τι να έγινε εκει πάνω τόσο τρομερό που οι σταγόνες προσπέρασαν τις δοκιμαστiκές πτώσεις της ψιχάλας και πέρασαν κατευθείαν στο πανικό της νεροποντής. Και φαντάζεσαι...

Ένα συννεφένιο περιβόλι και έναν μουσάτο δυσαρεστημένο μακρυμάλλη γυρω στα 33 ντυμένο στα χακί να κατηφορίζει κρατώντας ένα κουβά. Πιο πέρα μια παρέα 12 τύπων με χλαμύδες και αθλητικά παπούτσια διαφωνούν φωνάζοντας.

- Λοιπόν Άρης,Απόλλωνας στα καρφιά και Ερμής πασαδόρος. Πίσω αριστερά Δίας, πίσω δεξιά Ποσειδώνας. Ήφαιστος ξεπέρασες το τραυματισμό; Μπορείς να μπείς υποδοχή στη μέση;
- Εεεε την προηγουμενη φορά που μπήκα στη μέση έπαθα ότι έπαθα και.. όχι δεν έχει γιατρευτει το πόδι ακόμα.
- Όχι ρε γαμώτο δεν έχουμε υποδοχή.
- Μπαμπά τόσους αναπληρωματικούς έχουμε γιατι να μην...
- Ρε σ αυτούς θα καρφώνει ο Θορ "Το σφυρί"! Ποιος μπορεί να πιάσει τα καρφιά του απο εσάς, κορίτσια;
- Σιγά μας έφαγες με τον Θορ! Ωχ! αυτός εκεί δεν είναι ο Ιησούς; Αυτός σιγουρα έχει συνηθίσει τα καρφιά.Χοχοχοχο!!
- Διόνυσε, πήγαινε πιες κανένα καφέ να ξενερώσεις. Ε! Ιησού!!!
- Τι λέει Κρόνος, καλά;
- Να μωρέ παίζουμε με τους Φινλανδούς σε λίγο και δεν έχουμε υποδοχή,τι λες έρχεσαι;
- Μπα... έχω να πάω να ποτίσω. Η γη περνάει περίοδο ξηρασίας και με έβαλε ο μπαμπάς να ρίξω τίποτα γιατί θα πιάσουν πάλι στο στόμα τους τη μαμά...

(Επεξήγηση: Οι Θεοί όντας εξ ολοκλήρου δημιούργημα του ανθρώπου έχουν την εξής αδυναμία: Ό,τι φαντάζονται οι περισσότεροι άνθρωποι γι αυτούς το παθαίνουν. Έτσι εκφράσεις όπως ο "Χριστός φαντάρος" δημιούργησαν ενδυματολογικά και στυλιστικά προβλήματα στον Υιο και αυτά ήταν τα λιγότερα: Δεν κράτησε η Μητέρα το σώμα της αγνό όλη της τη ζωή για να βιώνει τους πολλαπλούς οργασμούς κάθε λεπτό μετά θάνατον... Έτσι αποφάσισαν πως αρκετά με τα πολλά πάρε δωσε με τους θνητούς ή αλλιώς "μακρυά κι αγαπημένοι" αφού όταν βοηθούσαν εκεί κάτω, οι μικροί πάντα κατηγορούσαν αυτούς)

- Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι Έλληνας, ή μήπως με έκανε ο Λιακόπουλος και πρέπει να αλλάξω τα χαρτιά μου; Γιατι δε λέτε στον Ιαχωβά;
- Δε πειράζει και οι αντίπαλοι έχουν πάρει μεταγραφή την Κάλι για υποδοχή.Τον Ιαχωβά δεν τον έχουμε δει καθόλου τωρα τελευταία.
- Έλα θα σε βοηθήσω εγώ με τις αστραπές μου και θα τελειώσουμε στο πι και φι! (Ο Δίας, που αποχώρησε από την ενεργό δράση όταν κάποιος έξυπνος ανακάλυψε την χιλιοειπωμένη πλέον φράση "γαμήθηκε ο Δίας πάλι")
- Λες να προλάβουμε;
- Σίγουρα! Ο Βούδας είναι διατητής και θα τους πάρει μια αιωνιότητα να τον ανεβάσουν στη καρεκλίτσα του.

Αναποδογυρίζει λοιπόν ο Χριστός τον τεράστιο κουβά, ρίχνει ο Δίας τις αστραπές μαζεμένες για να τελειώνουν γρήγορα και παίρνουν τέτοια τρομάρα οι στάλες που αφήνουν τα χέρια τους όλες ταυτόχρονα από τις τσίγκινες εσοχές που είχαν γαντζωθεί.
Παραλίγο μάλιστα να του πέσει και ο κουβάς...

Το σφουγγάρι

Φαντάσου ενα μαύρο σφουγγάρι. Από το βάρος του καταλαβαίνεις ότι έχει μπόλικο νερό μέσα. Εσύ διψασμένος προσπαθείς να το σφίξεις και το φέρνεις πάνω από τα ξερά σου χείλη, άλλα μόνο μια σταγόνα πέφτει.


Προς στιγμήν νιώθεις ότι ήπιες το νερό όλων των ωκεανών. Ταυτόχρονα είσαι σίγουρος ότι άνακαλυψες όλο το σχηματισμό του πορώδους λαβυρίνθου και οτι αρκει να πιέσεις στα ίδια σημεία για να πέσει όλο το νερό.


Η δεύτερη φορά είναι το ίδιο ικανοποιητική με την πρώτη και ο Ενθουσιασμός σου φοράει τα ορειβατικά του και καρφώνει τη πολύχρωμη σημαία του στο όρος Επιβεβαίωση, φωτογραφιζόμενος από την γελαστή Επιτυχία.


Τα 3 έψιλον σου θυμίζουν κάτι από χυμό. Ακούς την δίψα σου και νιώθεις οτί το νερό που βγάζει το σφουγγάρι δεν είναι τόσο ξεδιψαστικό. Διακινδυνεύεις να βγάλεις τα δάχτυλά σου από τις «σωστές» τρύπες – με κίνδυνο να τις ξεχάσεις για πάντα – και ψηλαφίζεις ξανά το σφουγγάρι.


Οι περισσότεροι άνθρωποι δε κάνουν αυτό το βήμα. Αν ήσουν φιλόσοφος θα έχωνες τα χέρια σου μέσα στα εύπλαστα τοιχώματα ακολουθώντας την αρχική σου ιδέα μέχρι να αγγίξεις το νερό με τα ακροδάχτυλά σου. Είσαι άτυχος όμως, τίποτα δε πέφτει.


Το αφήνεις πάνω στο βράχο που το βρήκες και περιμένεις κρυμμένος να το βρει κάποιος άλλος. Περνούν πολλοί, διψασμένοι, εξουθενωμένοι,αδιάφοροι και χορτασμένοι όλοι όμως το σηκώνουν και πίνουν.


Οι συνδυασμοί που χρησιμοποιούν είναι όλοι διαφορετικοί και οι σταγόνες έχουν όλες διαφορετικά χρώματα. Πολλοί έρχονται στα χέρια προσπαθώντας να αποδείξουν ότι ο δικός τους συνδυασμός κατεβάζει όλο το νερό. Παραπάνω από δύο σταγόνες πίνουν όμως μόνο όσοι αλλάζουν τον τρόπο που το κρατάνε.


Τώρα ξέρεις ότι η πόσοτητα,το χρώμα (και φαντάζεσαι και η γεύση) εξαρτάται από το ποιος το πίνει. Όμως αν και είναι ένα πολύχρωμο, πολύγευστο (αν υπάρχει τετοια λέξη) νερό, τουλάχιστον δεν είναι ένας αντικατοπτρισμός. Πόση αλήθεια μπορείς να πιείς από το δικό σου σφουγγάρι καπετάνιε;

Γράμματα από τον πόλεμο - Μερμηγκοφάγος ο Κατακτητής

Το πληκτρολόγιο μου έπιασε μυρμήγκια.

Τόσες μέρες που έχω να το πλησιάσω.

Μια ολοζώντανη μυρμηγκοφωλιά απλώνεται κάτω από τα πλήκτρα.

Ακούω τα δύσμοιρα μυρμήγκια που τρέχουν να σωθούν καθώς πάταω τα κουμπιά και γράφω της λέξεις.

Κάθε γράμμα και πέντε νεκρά μυρμήγκια.

Κάθε λέξη και μια νεκρή μερμηγκοοικογένεια.

Γενοκτονία...................

Πόσο εύκολο να πετάς μερικές τελείες που σου περισσεύουν.

Και να σκοτώνεις έτσι απλά, χωρίς τύψεις ή ένοχες.

Να έχεις καθήκον ιερό και σκοπό γενναίο, καθώς ο εχθρός σε αιφνιδίασε και κατέλαβε τα δικά σου κεκτημένα.

Κριτσικριτσι.

Έτσι κάνουν τα μυρμήγκια που συνθλίβονται.

Κριτσικριτσι.

Ποια γράμματα μου έχουν περισέψει;

ξξξξξξξξξξξξξξξχχχχχχχχχχχχχχχ

`1234567890-=’/<\,

Αυτό ήταν. Τώρα τα έχω πατήσει όλα.

Δεν ακούγεται τίποτα.

Όλα τελείωσαν.

Και δίχως τα μυρμήγκια δεν έχω πια τι να σας γράψω.

Γράμματα από τον πόλεμο - Απολύομαι

Σύμφωνα με τον κώδικα Κ.Π.Α.* της Επιτροπής Απαλλαγών του Ελληνικού Στρατού, η ικανότητα μου κρίνεται Ι5, πράγμα που σημαίνει πως απαλλάσομαι νόμιμα από κάθε υποχρέωση στράτευσης για λόγους υγείας.

Στρατός τέλος.