Για φαντάσου
Σου είπε κάποτε ένας :
Φαντάσου έναν άνθρωπο μόνο μες το κρύο να φοβάται το σκοτάδι.
Φαντάσου τον να βρίσκει κι άλλον άνθρωπο, έτσι φοβισμένο και μόνο
Φαντάσου τους να συμφωνούν να μείνουν μαζί για να μη φοβούνται και να μην είναι μόνοι.
Φαντάσου τους να βρίσκουν κι άλλον άνθρωπο μονάχο, μες στον φόβο
Φαντάσου να τον παίρνουν μαζί τους
Φαντασου να βρισκουν κι αλλον, κι άλλον, κι άλλον, κι άλλον
Φαντάσου τους να αποφασίζουν να μείνουν κάπου μόνιμα
Φαντάσου να τα καταφέρνουν καλά και να μην είναι πια μόνοι και να μη φοβούνται
Φαντάσου να το μάθουν αυτό το μέρος κι άλλοι μόνοι,φοβισμένοι άνθρωποι
Φαντάσου να αποφασίζουν και να πηγαίνουν σε εκείνο το μέρος
Φαντάσου να το κάνουν αυτό κι άλλοι, κι άλλοι, κι άλλοι κι άλλοι
Φαντάσου τελικά να γίνονται τόσοι πολλοί που να μην γίνεται να γνωρίζεται κάποιος με όλους τους άλλους
Φαντάσου να αρχίζουν να φοβούνται αυτούς που δε γνωρίζουν
Φαντάσου να αρχίζουν να εμπιστεύονται όλο και λιγότερους γύρω τους από αυτό το φόβο
Φαντάσου έναν άνθρωπο μόνο μες την πόλη να φοβάται τους ανθρώπους.
Του απάντησες :
Φαντάσου να ήταν τα πράγματα τόσο απλά
Κι αυτός :
Φαντάσου να μην ήταν