Ιός
















Το πόδι του ακούμπησε στο πάτωμα και για μια στιγμή δίστασε, καθώς ένιωσε ένα ελαφρύ τρέμουλο μέχρι τη γάμπα. Κατέβασε και το άλλο πόδι του από το κρεβάτι και πάτησε πιο καλά, σα να δοκίμαζε τις δυνάμεις του, ή σα να προσπαθούσε να θυμηθεί πως είναι να περπατάς. Το δωμάτιο δεν είχε πολύ φως και απ’εξω ακουγόταν μόνο ο θόρυβος της πόλης.

Ακούμπησε το θερμόμετρο δίπλα στη λεκάνη με το ξύδι και σηκώθηκε προσεχτικά, ακουμπώντας με το καλό του χέρι τον τοίχο. Περπάτησε μέχρι το μπάνιο με αργά, συρτά βήματα, μέχρι που πάτησε ένα μικρό θρύψαλλο απο γυαλί. Βλαστήμησε, αλλά δεν κόπηκε. Το βλέμμα του ακολούθησε το γυαλάκι από το πάτωμα μέχρι τη σπασμένη οθόνη του υπολογιστή του.

Πριν μερικές μέρες τον είχε κολλήσει έναν ιό. Μέσα στα νεύρα του, είχε καρφώσει ένα τασάκι στο κέντρο της οθόνης, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον ιό να μετοικήσει από το νεκρό μηχάνημα στο δικό του νευρικό σύστημα. Μετά από λίγες ώρες είχε χάσει σημαντικό μέρος της μνήμης του και κάθε φορά που προσπαθούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι, το δωμάτιο αποκτούσε μια γαλάζια απόχρωση.

Τα φάρμακα που του έγραψε ο γιατρός δεν έκαναν και πολλά πράγματα, προφανώς καταπολεμούσαν τα συμπτώματα και όχι την ασθένεια. Χθες το βράδυ τον πήρε τηλέφωνο ένας φίλος που το είχε περάσει μικρός και του εξήγησε πως έπρεπε να διαγράψει όλη του τη μνήμη για να θεραπευτεί. Εκείνος δεν είπε τίποτα, αλλά ευχήθηκε να μπορούσε να καρφώσει ένα τασάκι και στο κέντρο του δικού του κεφαλιού του.

Αφού, όμως δεν μπορούσε να κάνει ούτε το ένα ούτε το άλλο, απλά σηκώθηκε και για άλλη μια φορά έσυρε τα πόδια του μέχρι το μπάνιο. Έξω είχε λιακάδα, αλλά δεν το έμαθε ποτέ.

4 σχόλια:

aniaris είπε...

φορμάτ. ωραίο πράγμα.

markos-the-gnostic είπε...

η λιακάδα του ανθρώπινου μυαλού;

I.P.Potis είπε...

aniaris, τακτοποιημένο ναι, ωραίο όμως;

markos, η λιακάδα πριν τη μπόρα, ή μετά. Ξέρω γω.

AvaniFish είπε...

try shift/ delete..