Πωλητικόν
Καλός πολίτης.
Πάει μισός χρόνος από τότε που όλοι του το ευχήθηκαν.
Μισός χρόνος με διάφορες δουλειές του ποδαριού.
Και συνεντεύξεις για δουλειές του κεφαλιού.
Από σοβαρούς κύριους και κυρίες με ακριβά, σχεδόν αόρατα γυαλιά.
Με χαμόγελα αυτοπεποίθησης, τον κοίταζαν λες και ήταν εμπόρευμα προς πώληση.
Κι εκείνος που δεν τα πολυσυμπαθούσε όλα αυτά, δεν έκανε τίποτα για να τους πείσει να τον αγοράσουν.
Είναι σε αυτά που πιστεύει κάπως απόλυτος.
Κι έτσι καιρό τώρα συνεχίζει να είναι απούλητος.
Αυτό ακόμη δεν τον πολυπειράζει, αλλά τον τριγυρίζει μία απορία.
Γιατί πριν από έξι μήνες όλοι του εύχονταν καλός πολίτης.
Κι όχι καλός πωλητής.
11 σχόλια:
Δεν πουλαει τον εαυτο του σε αυτους που με τα ανυπαρκτα γυαλακια τους λογαριαζουν οτι μπορουν να τον αγορασουν ,δεν σημαινει ομως οτι δεν θα δωθει με παθος οταν ερθει η ωρα!
kai otan erthei i ora, tha dothei oloklirotika kai alithina...
oxi etsi opos upodiknioun autoi me ta sxedon diafana gualakia...
kalispera se olous...
eimai kainouria sti parea, alla m'aresei...
Γιάννη σε χαιρετώ! Μήνυμα σου ακόμη δεν έχω λάβει. Θα χαρώ πολύ αν είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς στην πρότασή που σου έχω στείλει εδώ και καιρό. Με κάτι που να σε αντιπροσωπεύει -με την πλήρη έννοια του όρου "αντιπροσωπεύει". Σεργιανίζοντας το blog σου, συνάντησα το θαυμάσιο κείμενο "λίγο πριν την τελευταία τζούρα". Πήρα το θάρρος να το παραλλάξω λιγάκι. Χάριν παιχνιδιού και μόνον. Να είναι η Άνοιξη με το μέρος μας…
Πάνος
«Ανάσκελα»
Ανάσκελα.
Καπνίζεις με κλειστά τα μάτια και προσπαθείς να φτιάξεις με το μυαλό σου μια εικόνα.
Είναι μια εικόνα σχετικά απλή.
Προσπαθείς να δεις τον εαυτό σου ανάσκελα να καπνίζει με κλειστά τα μάτια.
Όμως δεν μπορείς.
Αντί για αυτό βλέπεις έναν άσπρο τοίχο.
Ύστερα καταλαβαίνεις, πως είσαι στο ταβάνι.
Ύστερα καταλαβαίνεις, πως τα μάτια σου είναι ανοιχτά.
Και στο τέλος καταλαβαίνεις, πως κάποιος προσπαθεί να σε δει με το μυαλό του, ενώ βρίσκεται ανάσκελα και κοιτάζει το ταβάνι…
ανώνυμε/η, νομίζω πως αυτά είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Τυχεροί εκείνοι που με πάθος αγάπησαν, δούλεψαν και έζησαν.
χίπισσα, καλώς όρισες.
πάνο, σε ευχαριστώ για την παραλλαγή. Και για την επιμονή.
πεθανε κανεις ?Γιατι παρελθοντολογεις ?Και αυτοι που θα ερωτευθουν ,αγαπησουν ,δουλεψουν ,ζησουν ...με παθος ακομα πιο τυχεροι.
Αυτοί ακόμη τυχερότεροι.
Δε νομίζω ότι αφορά κανένα είδους πάθους η αγοραπωλησία μας. Επίσης νομίζω ότι τα γυαλάκια αυτών δεν είναι τόσο διάφανα και ανύπαρκτα,αντιθέτως τα βλέμματα τους και αυτό που πρεσβεύουν είναι πολύ επικίνδυνο για να είναι αληθινό. Το πάθος είναι για αυτά που αγαπάμε και τη σαπίλα τους δε θα την κάνουμε ποτέ κόμμάτι μας, με κανέναν τρόπο. άρα ψυχραιμία
Ψυχραιμία και πάθος.
Ενιδαφέρον.
Όμως υπάρχουν και πρωϊνα όπως αυτό που ασθάνομαι εντελώς νικημένη.. και η ψυχραιμία μου φαντάζει υποχώρηση. β.
διαβαζοντας το κειμενο σου σκεφτομαι πως ειναι η πρωτη φορα που χαιρομαι που δε ξερω ποτε να λεω τα σωστα.
δε λεω ποτε ''καλος πολιτης''.
αλλα λεω ''καλωσορισες στον κοσμο''.
δε λεω συνχαριτιρια στ γαμους αλλα ''συλυπητιρια''.
πριν πλ πλ καιρο λοιπον τελειωσες τον στρατο
welcome back!
και καλος πωλητης!
Δημοσίευση σχολίου