Γράμματα από τον πόλεμο - Δικασμένη προσωπικότητα
Είμαι σοσιαλιστής. Θέλω να περιορίσω τις κοινωνικές ανισότητες. Θέλω ένα μεγάλο κράτος πρόνοιας.
Είμαι συντηρητικός. Πιστεύω στη διατήρηση της παράδοσης, σαν στοιχείο πολιτιστικής ταυτότητας.
Είμαι αντιεξουσιαστής. Θεωρώ δεδομένο πως η εξουσία αλλοτριώνει τον χαρακτήρα του ανθρώπου και τις κοινωνικές σχέσεις γενικότερα.
Είμαι φιλελεύθερος. Θέλω να υπάρχει αξιοκρατία και κοινωνικός συναγωνισμός. Μισώ την κρατική γραφειοκρατία και το βόλεμα του δημοσίου.
Νιώθω όλο αυτό το χάος να αντιπαλεύει μέσα μου.
Πολλές φορές ένα κομμάτι του εαυτού μου να δικάζει κάποιο άλλο.
Και τελικά τα βάζω με τον εαυτό μου.
«Ξέρεις κάτι, νομίζω πως την τελευταία φορά που τα έβαλα με τον εαυτό μου βγήκα κερδισμένος».
«Ναι ε; Και ο χαμένος ποιος ήταν δηλαδή;»
8 σχόλια:
μα ο εαυτός που κέρδισε. δεν ξέρω κανένα κερδισμένο που να μην έχει χάσει
Και εγω νιωθω αντιφατικα στοιχεια του εαυτο μου να παλευουν..
Ειναι η αναγκη για ταυτοτητα..
Μπορεις να εισαι ολα αυτα μαζι παντως..στην εποχη μας ομως λιγοι ειναι οι πολιτικοποιημενοι ανθρωποι.
Ή μάρκο κανένα χαμένο που να μην έχει κερδίσει. Μικρή η διαφορά, νομίζω.
Ανίσιχε, πόσο απέχει ταυτότητα από την ταμπέλα άραγε;
H zwi einai ena asteio
kai o thanatos gela!
Αισιοδοξο
Ναι...αυτός που το είπε αυτοκτόνησε.
O Πασκαλ Μπρύκνερ έλεγε ότι καθε ανθρωπος έχει την προοδευτική και την συντηριτική του πλευρα. Αλλωτε κερδίζει η μαι άλλωτε η άλλη. Ο χαμένος τα παίρνει όλα...
fidelio με πιασες. Ο Mπρυκνέρ ήταν η αφορμή αυτού του ποστ και ένα σχόλιο του στη 'μιζέρια του πλούτου'.
Δημοσίευση σχολίου