Μπαλόνι

Η σκέψη είναι ένα μπαλόνι.
Όσο το φουσκώνεις τόσο μεγαλώνει.
Όσο μεγαλώνει τόσο πιο ψηλά σε πάει.
Όσο πιο ψηλά σε πάει τόσο πιο μακρύα από τον κόσμο βρίσκεσαι.
Αλλά και τόσο πιο μικρά φαίνονται όλα πάνω του.

Η σκέψη είναι ένα μπαλόνι.
Όταν το φουσκώνεις, ότι είναι ζωγραφισμένο πάνω του διογκώνεται
Όταν το φουσκώσεις ελάχιστα, είναι εύπλαστο και συνήθως άχρηστο
Όταν φουσκώνεις πολλά μπαλόνια μπορεί να ζαλιστείς

Η σκέψη είναι ένα μπαλόνι.
Μερικές φορές ο αέρας του πρέπει να μένει μέσα
Ρουφώντας τον τέτοιες φορές ακούγεσαι αστείος
Αν σου φύγει την ώρα που το φουσκώνεις, πετάει σαν τρελό
Αργά ή γρήγορα θα ξεφούσκωνε έτσι κι αλλιώς

Η σκέψη είνα ένα μπαλόνι.
Για τα παιδιά είναι κατι μαγικό, ένα παιχνίδι
Για τους μεγάλους είναι ενα λάστιχο γεμάτο αέρα
Για τους πρωτοπόρους είναι ένα αερόστατο
Για τους καρδιοπαθείς είναι μια ελπίδα

Η σκέψη είναι ένα μπαλόνι.
Δε κοστίζει τίποτα, όλοι έχουν φουσκώσει ένα τουλάχιστον
Υπάρχουν όμως και οι φανατικοί συλλέκτες
Και αυτοί που φτιάχνουν σχήματα μ’ αυτό για να προκαλέσουν έκπληξη και θαυμασμό
Σύνηθως αυτοί είναι κλόουν

Η σκέψη είναι ένα μπαλόνι.
Αν το παραφουσκώσεις θα σκάσει...

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές είμαι τόσο απορροφημένη με το μπαλόνι μου, αν το φουσκώνω σωστά, πόσο θα μεγαλώσει και που θα φτάσει που ξεχνώ να μιλήσω στους γύρω μου. Λυπάμαι...

Stardustia είπε...

Πειρατή, διαβάζω το κείμενό σου,
και οι σκέψεις για τις σκέψεις σου, γίνονται ένα όμορφο αερόστατο, που με σηκώνει από αυτόν εδώ τον κόσμο και θαυμάζω από κοντά όλα αυτά τα υπέροχα μπαλόνια, που άφησες ελεύθερα στον ουρανό της φαντασίας μου και απλώνω το χέρι και προσπαθώ να τα πιάσω.
Δύσκολο, οι σκέψεις είναι μπαλόνια και ο άνεμος τα αγαπά και τα ελευθερώνει από όποιον θέλει να τα κρατήσει σφιχτά στα χέρια του…

Πειρατής χωρις παντιέρα είπε...

το μπαλονι κι αν φουσκώνεις τα πνευμόνια σου χαλάς ;)

zoe καποια στιγμη θα πεσουν, απλά μη σταματάς να τα παρακολουθείς

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ είπε...

Θα προτιμήσω την εκδοχή του φουσκωμένου μπαλονιού που το παρασέρνει ο άνεμος και ταξιδεύει. Άλλωστε τα καλύτερα ταξίδια τά'χω κάνει με το νου μου.

Stardustia είπε...

Και εμείς κάποτε θα σβήσουμε, και όλα κάποτε τελειώνουν ή χάνονται, όμως η ουσία παραμένει.
Πράγματι, συμφωνώ με τον απειρωτα, δεν θα σταματήσω να τα παρακολουθώ.

charlie alexandra είπε...

tromeri analogia!
ena matso mpalonia anthise mesa mou...

markos-the-gnostic είπε...

και πολλές φορές το σκάσιμο ενός μπαλονιού φέρνει απροσδόκητα μια ζωή. απροσδόκητο για μας, αλλά η φύση το λαχταρά...

Πειρατής χωρις παντιέρα είπε...

απειρωτα ετσι είναι για αλλου προορίζεται και αλλού το πάει ο άνεμος. και 'μας μαζι

zoe από κόντα να τις ακολουθάμε, συνήθως φτάνουν στον ωκεανό και πνίγουν λαίμαργες φάλαινες

charlie alexandra κι αν σου δημιουργήσουν φουσκωμα?

markos χαχαχα οντως, και γεννιέται το σκασμένο...

lust-time είπε...

μπορείς να κρατήσεις την αναπνοή σου?

Chimaikon είπε...

Πολύ μου άρεσε :)