Εισβολή Μέρος 1ο - Fortuna

Ο πύργος φάνηκε με το που είδατε στεριά, λες και περίμενε στο λιμάνι σαν ατημέλητη χήρα τον άντρα της και το καράβι του είχε αργήσει λόγω φουρτούνας. Μπα, οι φουρτούνες πάντα έκαναν τους αντρες σου να δουλεύουν με μεγαλύτερο ζήλο.

Είναι εύκολο να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό οταν δεν εχεις να χάσεις τίποτα αλλά είναι πιο εύκολο αν κινδυνεύεις να χάσεις τα πάντα, λένε οι ντόπιοι στα στενά των Διαμαντιών και οι συγκεκριμένοι τα έδωσαν όλα την τελευταία φορά που τους επισκεφτήκατε. Εσείς για να μη τους προσβάλλετε τα πήρατε. Και τον καλύτερο εαυτό τους και τα διαμάντια και τις γυναικες τους.

Η φουρτούνα γίνεται σανίδα σωτηρίας τα βράδυα που μένεις ξάγρυπνος στη κουκέτα σου, εκει που μένεις πραγματικά μόνος και αναλογίζεσαι ασήμαντα πράγματα, όπως η ζωή κι ο θάνατος (όταν φεύγουν από το δρόμο σου και γίνονται ιδέες χάνουν την υπόστασή τους και σε βασανίζουν σαν στοιχειά σε εφιάλτη). Οι φωνές του τσούρμου «Όλοι στο κατάαααστρωμα, σκυλιάαα!», το κρααακ του σαπισμένου άλμπουρου και τα νερά που μπαίνουν απο τις τρύπες δίνουν στα φαντάσματα όψη,ήχο,μυρωδιά.

Ανεβαίνεις πάνω, η βροχή σου ξεπλένει το πρόσωπο, ο αέρας σου γεμίζει τα πνευμόνια. Δεν το σκέφτεσαι πλέον. Τη ζωή την κυνηγάς και ο θάνατος εσένα.Ή μήπως ανάποδα; Σπάνια ομως εχεις την τύχη να φτάσεις τόσο κοντά και στα δύο.

Γελάς και βρίζοντας την τύχη σου πιάνεις το σχοινί μαζί με τους άλλους τυχερούς και κατεβάζετε το φλόκο.Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Δεν είναι τυχαίο που η γαλέρα σου έχει σκαλισμένο «Fortuna» στην πλώρη της.

8 σχόλια:

lust-time είπε...

καλή τύχη λές στους καταδικασμένους σε θάνατο και καλή μέρα σε αυτούς που ετοιμάζονται με ζήλο να ζήσουν...

Ανώνυμος είπε...

φαντάζομαι ότι δεν είναι τυχαίο που "φορτούνα" στα λατινικά σημαίνει "τυχη"...

markos-the-gnostic είπε...

αισθάνθηκα ότι μπήκα σ ένα απ τα ιστιοφόρα που βάλθηκαν να γυρίσουν τον κόσμο όλο τότε στην αρχή που ο κόσμος ήταν άγνωστος. τώρα πια δεν ξέρω ποιος κόσμος είναι άγνωστος και πόσο μαγευτικό είναι πια να τον ανακαλύψουμε

Santiago Nasar είπε...

"Fortuna" το πεπρωμένο αλλά και η τύχη. Εϊναι τόσο δύσκολο να αγγίξει κανείς τη ζωή, όχι με το συνηθισμένο διεκπεραιωτικό τρόπο, αλλά απομυζώντας την ουσία της. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αλλά κάποιοι λένε ότι αγγίζοντας το θάνατο, μπορεί κανείς να ψηλαφίσει το πραγματικό περίγραμμα της ζωής, ανακαλύπτοντας την πραγματική της αξία.
Η αναμέτρηση του ήρωά σου δεν είναι με τα στοιχεία της φύσης. Εϊναι μία αναμέτρηση με τον εαυτό του.

Serenity είπε...

Μ'αρέσει! :)

Πειρατής χωρις παντιέρα είπε...

lust-time καλο ταξίδι και στους δύο

ανώνυμε τελικά ή τα πάντα είναι τυχαία ή τίποτα

μαρκο σαμπως με αυτά που ανακαλύψαμε γίναμε σοφότεροι; Παρ' ολα αυτα θα ξέρουμε μόνο όταν τον ανακαλύψουμε

sandiago συμφωνώ μαζί σου

serenity χαιρομαι :)

Ανώνυμος είπε...

φανταζομαι οτι τις δυσκολες ωρες ,τις επικυνδυνες που ακους τα κυμματα να χτυπουν την κουβερτα σου ,το καραβι σου παιρνει 90 μοιρες κλιση και η προπελα βιδωνει το χαος αυτα που σου΄ρχονται στο νου εχουν να κανουν με το φλερτ του θανατου και της ζωης ,εσυ ομως εισαι εκει συγκεντρωμενος στο πηδαλιο ,στους χαρτες σου ,στις μηχανες σου και στον καιρο ,προσπαθεις να καταλαβεις που πηγαινει για να τον αποφυγεις δεν θες να σε χτυπησει , όπως και στη ζωη και οταν γλιτωσεις σκεφτεσαι καπετανιε γυναικες και διαμαντια και ας μην ειναι δικα σου...

Jemand είπε...

O Fortuna,
velut luna,
statu variabilis...