παραλλαγή σε μύθο παλιό

Ο Χοσέ είδε το θάνατο να τον κοιτάζει καθώς ανέβαινε το πρώτο σκαλοπάτι για το γραφείο του.

Φορούσε ένα ξεθωριασμένο σακάκι και κάπνιζε άφιλτρα τσιγάρα.

Κάπνιζε με το αριστερό του χέρι και τον κοιτούσε με ένταση. Σίγουρα τον κοιτούσε, ένιωσε πως τον ξεχώριζε από όλο το πλήθος.

Ο Χοσέ ταράχτηκε. Ανέβηκε γρήγορα στο τρίτο πάτωμα, εκεί που ήταν το γραφείο του διευθυντή του και του εξήγησε πως έπρεπε να φύγει επειγόντως.

Έπρεπε να φύγει όσο πιο μακριά γινόταν. Έξω και από τη χώρα αν μπορούσε.

Ο διευθυντής δεν του το αρνήθηκε. Του έκλεισε αεροπορικά εισιτήρια την ίδια κιόλας μέρα για τη Στουτγκάρδη και τον φυγάδεψε από την έξοδο κινδύνου.

Όταν πια βγήκε στο δρόμο και σιγουρεύτηκε πως ο θάνατος δεν τον είχε πάρει στο κατόπι, ο Χοσέ μπόρεσε να αναπνεύσει.

Τι τραγικό να τον βρει ο θάνατος μέσα σε αυτό το άθλιο γραφείο αλήθεια!

Συλλογιστήκε τη ζωή του.

Τι τραγικό να τον βρει ο θάνατος μέσα σε αυτή τη μίζερη ζωή!

Και τι ευτύχημα που του είχε γλιτώσει και μπορούσε τώρα να τα δει ξεκάθαρα όλα αυτά.

Είχε χρόνια να νιώσει το μυαλό του τόσο καθαρό.

Έφτασε στο αεροδρόμιο και χαμογελαστός, πραγματικά χαμογελαστός, μπήκε στο αεροπλάνο του για τη Στουτγκάρδη και έφυγε. Τα όνειρα του για μια νέα ζωή μπήκαν και αυτά μαζί του.

Κι ας απαγορεύονταν οι εκρηκτικές ύλες στο αεροπλάνο. Κανείς δεν κατάλαβε τίποτα.

Εν τω μεταξύ, ο διευθυντής του περίεργος και καχύποπτος όπως ήταν κατέβηκε στο ισόγειο για να δει με τα ίδια του τα μάτια αν πράγματι ο θάνατος τριγύριζε εκεί κοντά.

Και τον βρήκε.

«Είναι αλήθεια πως κοίταζες τον Χοσέ, τον υπάλληλο μου το πρωί όταν ήρθε στη δουλειά;», τον ρώτησε.

«Αλήθεια είναι», απάντησε ο θάνατος και έβηξε ξερά λες και τα πνευμόνια του είχαν μονάχα πίσσα.

«Ώστε ήρθες για να τον πάρεις;», συνέχισε τις ερωτήσεις του ο διεθυντής.

«Όχι, ήρθα μόνο για να πάρω εσένα», συνέχισε το βήχα του και ο θάνατος.

Ο διευθυντής ένιωσε τις δυνάμεις του να τον αφήνουν. Η καρδιά του σταμάτησε, μαζί με το λεωφορείο στη διπλανή στάση. Πριν όμως φύγει η ψυχή του από τα χείλια του, έκανε μια τελευταία ερώτηση στο θάνατο.

«Τότε... τότε τον Χόσε, τον υπάλληλο μου για τον κοίταξες τόσο έντονα, που ταράχτηκε, σίγουρος πως είχες έρθεις για εκείνον;».

«Γιατί μου έκανε πολύ μεγάλη έκπληξη που τον είδα εδώ σήμερα, να ανεβαίνει αυτά τα σκαλοπάτια. Βλέπεις, το Χοσέ πρόκειται να τον συναντήσω απόψε στη Στουτγκάρδη», ήταν τα τελευταία λόγια του θανάτου.