Επιλέξεων
Τα χρόνια εκείνα όλοι υμνούσαν την επιλογή.
Έλεγαν ψέματα.
Ο κόσμος τους δεν είχε καμιά απολύτως αληθινή επιλογή.
Κάποιοι δεν το κατάλαβαν.
Κάποιοι άλλοι φώναξαν πως εξαπατήθηκαν.
Και κάποιοι μίλησαν για επιλογές κρυμμένες.
Επιλέγεις, λοιπόν, ανάμεσα στης γνώσης την απόγνωση και στην ελπίδα της εξέγερσης.
Επιλέγεις;
25 σχόλια:
επιλέγεις. αλλά αποφασίζεις;
kapou stin blogosfaira tous exw ksana-aneferei...(tous stixous ennow)
here come the choices it's consumed or be consumed
jump if you feel crazy
and jump if you are a fool
epiloges uparxoun mprosta mas apeires..nomizw oti oi pio duskoles einai autes pou prepei na ginoun suneidita...
padrazo..ginetai na epilekseis xwris na apofasiseis?
ιππότα γράψατε γενικώς σήμερα.
Πάντα επιλέγεις, πάντα, τη κάθε σκέψη σου, τη κάθε πράξη σου. Μπορεί κάποιες επιλογές να γίνονται από κομμάτια σου που δε τα βλέπεις αλλά είναι δικά σου τα κομμάτια, δικές σου και οι επιλογές.
Ολά σωστά όσα γράψατε, αλλά μόλις πρόσεξα πως ξέχασα να συμπληρώσω κάτι.
Και το νόημα πήγε περίπατο.
Α, καλημέρα.
Ισως
Πήγε
Περίπατο...
Ομως
Την
Ηχώ
Σου
Σημάδεψε
Το
Ονειρο
Να
Παλεύουμε
Υπερπηδώντας
Ροές
Γεγονότων
Οδυνηρών
Αν για γέλια έκλαιγες, λέω, ίσως καλύτερα ήμουν.
Και άλλα λόγια ωμά στροβιλίζονται ολόγυρα, ρέουν ισχνά, σαν ελεύθερη σκέψη.
Ισως
Πότε
Πότε
Ο
Τολμηρός
Ηττάται,
Λένε
Εκείνοι.
"Ωραία,
Νικητές!
Αντικρίστε
Με
Ευάλωτο.
Ισως
Νιώσετε
Ωφέλιμοι"
νομίζω ότι το δίλημμα ανάμεσα σε απόγνωση κι ελπίδα είναι στην πραγματικότητα ανάμεσα στη γνώση και τον έρωτα.
ποιο να διαλέξει κανείς, το οδυνηρότερο έστω και αν είναι το επιθυμητότερο;
Μα ποιο είναι οδυνηρότερο;
ο έρωτας φυσικά ιππότη μου
τι άλλο;
αυτή και η ακαταμάχητη έλξη του
σχετικά με το κολάζ...έχεις κάποιο mail να τα πουμε;;..θα ήθελα πολύ να το κανω για σενα
αλκιμήδη μου και όμως πολλές φορές η γνώση γίνεται οδυνηρότερη.
κάντυ, θα το βρεις στο προφάιλ μου.
Έχω σοβαρές αμφιβολίες αν επιλέγουμε τελικά ή μας έχουν επιλέξει.
κάποιοι λένε πως έχεις επιλογη..
νομιζώ πως δεν έχεις καμία επιλογή..
Στον Πύργο Ηλείας?? :D
Δεν έχουμε να επιλέξουμε. Έχουμε να αποδεχθούμε και να αφεθούμε ενεργητικά. Έτσι θα έλεγε ο Δάσκαλός μου.
Ντάλια, η επιλογή στην οποία αμφιταλαντεύομαι είναι αυτή ανάμεσα στην απόγνωση και την ελπίδα.
ελεμένταλ, μπα, ο δικός μου πύργος είναι ανήλειαγος.
σερένιτι, ο Δάσκαλός σου;
ενδιαφέρουσα οπτική αλλά και γραφή
Δεν μπορεις να επιλεξεις αναμεσα στην απογνωση και την ελπιδα.Η υποσταση σου εχει επιλεξει για σενα και θα στο πει.Κι αυτο που επιλεγεις προεπιλεγμενο ειναι.Χωρις να το ξερεις.Αμα το ξερεις ακομα καλυτερα.
Ελπίδα κι απόγνωση, ανέκαθεν ο κόσμος αυτός κυβερνιόταν από δυο αντίθετες δυνάμεις. Γιατί τί θα ήταν το καλό χωρίς το κακό; εγώ αφήνομαι και στα δύο, κάποιος λόγος πρέπει να υπάρχει για την εναλλαγή τους.
Κι οι επιλογές μας είμαστε εμείς.
:D
Καλημέρα
αλεξάνδρα σε ευχαριστώ.
καιρός, νομίζω πως δεν επιλέγεις. Πηγαινοέρχεσαι. Τώρα αν ειναι προεπιλεγμένο.. Αυτη είναι η αγωνία μου.
έψιλον, δύσκολο να ισορροπείς.
ελεμένταλ, την καλημέρα μου.
epilegoume.
kai oi sunepeies ths epiloghs,...ti kanoume m autes?
Υπομονή
Μα η ομορφιά της ανθρώπινης ύπαρξης είναι ακριβώς αυτή: ότι παραπαίει ανάμεσα στην εξέγερση και την απόγνωση. Η εξέγερση η κινητήριος δύναμη, η απόγνωση η αλυσίδα στο πόδι. Κανείς άλλος δε μας εμποδίζει, παρά εμείς τον εαυτό μας.
Και τελικά νομίζω ότι πάντα νικά η εξέγερση, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Δεν είναι θέμα επιλογής όμως, αλλά αυθόρμητη "κραυγή" για ζωή, κάτι ανεξάρτητο από συνειδητές επιλογές.
Η ομορφιά και η ασχήμια της συνάμα. Αυτό που την εγκαταλείπει ανολοκλήρωτη, έρμαια του χρόνου. Δε διαφωνώ, δεν υπαρχει τελικά επιλογή. Οφείλές μονάχα. Οφείλεις να ζεις και να εξεγείρεσε, πρωτα από όλα ενάντια στην ίδια σου τη φύση. Χρησιμοποιώντας σαν όπλο τη λογική, σε μία εξέγερση έτσι κι αλλιώς παράλογη.
Δημοσίευση σχολίου