Αναχρονισμός

Μυρίζει θάλασσα εδώ.

Και χειμώνα και βιαστικές κουβέντες στο κρύο.

Και φουσκοθαλασσιά.

Μετράμε το χρόνο που μας απομένει, όχι αυτόν που έχουμε ξοδέψει.

Θυμήθηκα τότε που ήμουν ακόμη δρομέας μακρινών αποστάσεων.

Θυμήθηκα την αρμονία ανάμεσα στην κίνηση και το χρόνο. Κάθε χρόνο το ένιωθα να αλλάζει.

Τώρα μου ζητάς να γίνω δρομέας ταχυτήτων. Για να σε προλάβω. Για να σας προλάβω.

Βλέπω τους λεπτοδείκτες ολόγυρα μου να με δείχνουν.

Πάλι καθυστερημένος.

Να συναντιόμαστε μοναχά σε κάθε αφετηρία και άδοξο φινάλε.

Μα κάπου μέσα μου το ξέρω.

Για στάσου μια στιγμή μονάχα να το αναλογιστείς.

Είναι το ρολόι σου που γερνάει πιο γρήγορα.

Και οι λεπτοδείκτες σου σύντομα ετοιμοθάνατοι θα πέσουν.