Απόδειξη με εις άτοπον απαγωγή
Εκείνο το πρωί αποφάσισε να αποδείξει στον εαυτό του πως όλοι όσοι τον αγαπούν, τον αγαπούν για αυτό που είναι.
Άφησε τη δουλειά του.
Πούλησε το πατρικό του.
Και έπαιξε όλα του τα χρήματα στο πιο κουτσό άλογο του ιπποδρόμου.
Όταν η γυναίκα του γύρισε από διακοπές, τον χώρισε.
Οι φίλοι του προσπάθησαν να τον πείσουν να δει κάποιο ψυχολόγο.
Οι γονείς του δεν του ξαναμίλησαν.
Για πρώτη φορά στη ζωή του ένιωθε τόσο ελεύθερος και τόσο μόνος.
Θα ξανάρχιζε από την αρχή.
Κι ας είχε αποτύχει στην απόδειξη.
Αποφάσισε να περάσει την υπόλοιπη ζωή του γυρίζοντας τον κόσμο με τα λεφτα που κέρδισε στον ιππόδρομο.
Ναι, είχε απαγάγει τον εαυτό του εις άτοπον.
21 σχόλια:
έξυπνο
τι αναλυτική και συνθετική ικανότητα ταυτόχρονα είναι αυτή! Με τρελαίνουν αυτά τα κειμενάκια, ιπ-πότη
αφου εχασε στον ιπποδρομο;
Είναι προφανές ότι δεν είχε στο μεταξύ ανακοινώσει στη γυναίκα του την ευτυχή κατάληξη του ιπποδρομιακού στοιχήματος, γιατί τότε θα είχε διαπιστώσει τα ειλικρινή, λεφτά (ουπς) αισθήματά της... Ενιγουεη, εξαιρετική η ιδέα της εις άτοπον απαγωγής. Επιτρέπεται να την δανειστώ κ να πλερώσω βρε αδερφέ το νοίκι της;
ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟ!
@ onomatodosia.
Συγκεντρωωωωώσου!!!!
Αυτό που είναι;
;
;;;
Άντε να βρει στο άτοπον τον εαυτό του για να του αποδείξει οτιδήποτε πλέον.
Ωραίο μέρος το άτοπον.
Kalhmera kai polla filia apo Brumilandia. Pali ta kataferes ;o) na mas apagageis
Καλημέρες
σταυρούλα, σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, σε λίγο θα το πιστέψω κι εγώ. Μην ξεγελιέσαι, είμαι ένα ποταπό σκουλίκι που σέρνεται στης γης.
νεφέλη, βεβαίως σήμερα είναι δύσκολοι καιροί για νοικιτές.
ανώνυμε, ???
περαστικέ, κι εγώ ανυπομονώ για τις διακοπες στο άτοπον
μαργαρίτα, την καλημέρα μου στη Brumilandia. Τις μαργαρίτες τις απαγάγει μόνο ο άνεμος (ναι εκείνος που κατεβαίνει από τη Δίκτη για να σαρώσει το Λυβικό πέλαγος)
Ζήλεψα την ιδέα της εις άτοπον του εαυτού απαγωγής, απλά. Πολύ θα μου πήγαινε αυτό το καλοκαίρι...Δεν ξέρω τι άλλο deal να προτείνω (Πολύ καλό post)
γιούπιιι! (Επιφώνημα ενθουσιασμού)... Δηλαδή μου άρεσε πολύ!
Καμμιά φορά χρειάζεται να ποντάρουμε και σε κούτσα άλογα. Μικρές προσδοκίες, μεγάλη ανταμοιβή
Μακάρι να είχαμε ολη τη μαγκιά να το κάνουμε αυτό.
Και μόνο που το σκέφτηκες, σημαίνει οτι έχεις την ιδέα μέσα σου, ε ιππότη?
Ω, τι θαυμάσιο αίσθημα ελευθερίας να αυτό, μόνος με σένα...
Agapiti lemonia, eheis pote antikrisei ton eauto sou olomonahi na deis ti tromaktiko einai?
Ωραίο κείμενο, ιππότη!
Γκουαδαλκιβίρ, δίκιο έχει το λεμονάκι! Είναι θαυμάσιο να μην είσαι υποχρεωμένος απέναντι σε κανένα παρά μονάχα στον εαυτό σου!
ακόμη πιο ωραίο όμως απ το άτοπον είναι το ούτοπον
Γουαδαλκιβίρ, ναι είναι πολύ τρομακτικό, στην αρχή.
Μετά όμως προσαρμόζεσαι, συνηθίζεις, και στο τέλος το απολαμβάνεις κιόλας μπορώ να σου πω.
Εξάλλου, αν δεν μείνεις μόνος με τον εαυτό σου, πως θα τον ανακαλύψεις, πως θα τον καταλάβεις, πως θα τον αγαπήσεις?
Εχεις σκεφτεί γιατί είναι τόσο τρομαχτικό να βλέπουμε τον εαυτό μας ολομόναχο? τον φοβόμαστε? τον λυπόμαστε? τον βαριόμαστε? Ότι απ αυτά και να είναι, δεν αξίζει τον κόπο (ο εαυτός μας) να του δώσουμε την προσοχή που του αξίζει, τον χρόνο και τον τόπο να μας μιλήσει? Και πως αλλιώς θα μας μιλήσει, παρά μόνο αν μείνουμε ολομόναχοι να κοιταζόμαστε κατάματα, οι δυό μας?
Όπως και νάχει, τελικά είναι πιο τροματικό να είσαι ολομόναχος ανάμεσα σε κόσμο, παρά ολομόναχος με τον εαυτο σου!
(Ιππότη, συγνώμη για το χώρο...)
ω ρε ιππότη...σε ζηλεύω έτσι είρωνας εκ βαθέων και αστείρευτος που είσαι
γνωστικε, έχεις απόλυτο δίκιο.
λεμον, χαρά μου
καουμποίσσα, είρων? αν δεν ταιριάζαμε δε θα συμπεθεριάζαμε.
Looks nice! Awesome content. Good job guys.
»
Δημοσίευση σχολίου