exit τάσεις
Σε 4 ώρες δίνεις εξετάσεις. Μάλλον θα είναι οι τελευταίες τις ζωής σου. Λένε.
Εκείνη σου είπε πως όλη της τη ζωή θυμάται να δίνει εξετάσεις. Γιατι να είναι αυτή η τελευταία;
Και σκέφτεσαι
αν έτσι είναι τα πράγματα, ή εσύ θες να τα νιώθεις έτσι. Αν προτιμάς από εξεταστής να είσαι εξεταζόμενος, γιατί δεν έχεις το θάρρος της ευθύνης ή ίσως γιατί δεν θες στα χέρια σου τον έλεγχο. Αν τελικα από τη δράση πιο πολύ προτιμάς την αντίδραση και από τη μοναξιά της έδρας, την ανωνυμία που κάθεται πίσω από τα θρανία.
Όλα αυτά σκεφτόσουν και στην τηλεόραση παίζει ένα σήριαλ τσέχικο - ωστέ κάνουν κι οι τσέχοι σήριαλ? - και ο πρωταγωνιστής σε κάποια στιγμή έντασης δηλώνει, με τη βεβαιότητα που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους που πιστεύουν ακόμη πως στο σύμπαν υπάρχει κάποια νομοτελειακή δικαιοσύνη:
"Ότι κι αν γίνει Φρανκ, η αλήθεια θα λάμψει".
Και το μυαλό σου ταξιδεύει σε έναν άλλο τσέχο Φρανκ.
Συγγραφέα.
Που τους ήρωες του τυρανούσε με εξετάσεις ασταμάτητες κι έτσι αναρωτιέμαι
αν είναι κι οι εξετάσεις ένας τρόπος αναζήτησης της αλήθειας. Αν δοκιμάζουμε έτσι την τον τρόπο αντίδρασης των άλλων, ώστε να ανακαλύψουμε κατά πόσο εκείνος πληροί τα δικά μας (υποκειμενικά) κριτήρια, που βέβαια στη συνέχεια αντικειμενικοποιούμε για να πειστούμε πως πρόκειται για την αλήθεια. Αν τελικά εξεταστής και εξεταζόμενος είναι συνεργάτες, ή πιο σωστά συμμέτοχοι, σε μια ακούσια διαστροφή της πραγματικότητας (όπως και είναι κάθε αναζήτηση της αλήθειας) με σκοπό τελικά την ταπείνωση του ενός εκ των δύο ή και των δύο.
Γιατί ποιος εξεταστής θέλει να επιτύχει πλήρως ο εξεταζόμενος και ποιος εξεταζόμενος να αποτύχει παντελώς ο εξεταστής;
Και ίσως έτσι να ερμηνεύεις, με το δικό σου τρόπο, την ερωτική σχέση που γεννιέται ανάμεσα σε εξεταστή και εξεταζόμενο.
Ή την εξεταστική σχέση ανάμεσα στους ερωτευμένους.
Ίσως έτσι να καταλαβαίνεις τα λόγια της.
Ή απλά προσπαθείς να δικαιολογήσεις την ταραχή σου.
Τίποτα, όμως από όλ' αυτά δε θα σε σώσει.
Γιατί οι εξετάσεις σου τώρα είναι σε 3 ώρες
και εσύ συνεχίζεις να φλυαρείς για αυτές, αδιάβαστος.
Με μόνο σου όπλο την αξιοπρέπεια της τελευταίας ηρωικής εξόδου.
5 σχόλια:
Πολύ ωραίο. Η ηρωϊκή έξοδος είναι για τους ηρωες. Τις εξετάσεις τις δίνουμε γιατί μετά έρχεται το καλοκαίρι.
τι κι αν δε σωθείς... και η απώλεια ζωή είναι
Moυ αρέσει συχνά η θρασεία αλλά και περήφανη στάση κάπoιoυ πoυ αρνείται εξ ολοκλήρου την αυθεντία ενός τέτοιου θεσμού, ακόμη κι αν υφίσταται τελικά τις συνέπειες. Eίναι τελικά αυτή η αξιοπρέπεια που αναφέρεις κι εσύ...
πριν τις εξετάσεις διανύεις τις τελευταίες ώρες και μετά από αυτές ζεις για μια ακόμη φορά το υπέροχο τίποτα!
πολύ μου άρεσαν αυτές οι exit τάσεις! ωραίο κείμενο, πολύ ωραίο. Και οι εξετάσεις γενικά δε με χαλάν, εξαρτάται... τις φορές που με φέρνουν αντιμέτωπη με τον εαυτό μου και με το τι μπορώ να κάνω, μη σου πω ότι τις νοσταλγώ κι όλα παρά τον πιεστικό τους χαρακτήρα! κι αν είναι μετά νάρθει το όποιο καλοκαίρι ακόμα καλύτερα.
Δημοσίευση σχολίου