Αισθηματικόν

Ο Τουαλό σαν Εστεράν ήταν γιατρός.

Αναισθητολόγος.

Βοηθούσε δηλαδή τους ανθρώπους να ξεπερνούν όσα προβλήματα είχαν με τη συνείδηση τους.

Ξέρεις, όλα αυτά τα μικρά ενοχλητικά τσίμπηματα που νιώθεις μέσα από το μαξιλάρι σου. Αυτά.

Ήταν καλός στη δουλειά του και οι πελάτες δεν του έλειπαν ποτέ.

Ήταν ο χαρακτήρας του τέτοιος. Το καταλάβαινες αμέσως αν παρατηρούσες το γαλάζιο καλοσιδερωμένο του πουκάμισο.

Η τσάκιση ήταν πάντα στο ίδιο ακριβώς σημείο.

Μια μέρα γνώρισε την Γκαμπριέλα Ερεστεράντο Αρμάντεθ.

Ήταν αναισθητικός. Όμορφη αναισθητικός.

Εκπαιδευτικός, που δίδασκε τα σημερινά παιδιά έτσι ώστε στο μέλλον να χρειάζονται όλο και λιγότεροι αναισθητολόγοι.

Ο Τουαλό σαν Εστεράν, αν και ερωτεύτηκε σφόδρα τη μικρή Γκαμπριέλα, κατάλαβε αμέσως πως πρόκειται για έναν επικίνδυνο και ύπουλο εχθρό της επαγγελματικής, αλλά και προσωπικής του ακεραιότητας.

Ήξερε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνει.

Τη δολοφόνησε σε ένα μικρό, σχεδόν αχαρτογράφητο, νησί της Μεσογείου.

Μα μόλις το έκανε, μόλις σήκωσε το φτυάρι από το ματωμένο κεφάλι της έκανε κάτι πραγματικά απρόβλεπτο.

Αυτοκτόνησε.

Όχι γιατί τον έπνιξε η απώλεια του χαμένου του έρωτα.

Αλλά γιατί την ένιωσε.