Γράμματα από τον πόλεμο - Μερμηγκοφάγος ο Κατακτητής

Το πληκτρολόγιο μου έπιασε μυρμήγκια.

Τόσες μέρες που έχω να το πλησιάσω.

Μια ολοζώντανη μυρμηγκοφωλιά απλώνεται κάτω από τα πλήκτρα.

Ακούω τα δύσμοιρα μυρμήγκια που τρέχουν να σωθούν καθώς πάταω τα κουμπιά και γράφω της λέξεις.

Κάθε γράμμα και πέντε νεκρά μυρμήγκια.

Κάθε λέξη και μια νεκρή μερμηγκοοικογένεια.

Γενοκτονία...................

Πόσο εύκολο να πετάς μερικές τελείες που σου περισσεύουν.

Και να σκοτώνεις έτσι απλά, χωρίς τύψεις ή ένοχες.

Να έχεις καθήκον ιερό και σκοπό γενναίο, καθώς ο εχθρός σε αιφνιδίασε και κατέλαβε τα δικά σου κεκτημένα.

Κριτσικριτσι.

Έτσι κάνουν τα μυρμήγκια που συνθλίβονται.

Κριτσικριτσι.

Ποια γράμματα μου έχουν περισέψει;

ξξξξξξξξξξξξξξξχχχχχχχχχχχχχχχ

`1234567890-=’/<\,

Αυτό ήταν. Τώρα τα έχω πατήσει όλα.

Δεν ακούγεται τίποτα.

Όλα τελείωσαν.

Και δίχως τα μυρμήγκια δεν έχω πια τι να σας γράψω.

8 σχόλια:

lust-time είπε...

Σαν να απόκτησες πολεμική διάθεση ιππότη...ο πόλεμος με τα έντομα μπορεί να είναι και ο πιο επώδυνος

houli_v είπε...

τουλάχιστον τα μερμύγκια πήγαν υπέρ της τέχνης ...

MåvяiÐåliå είπε...

Ετοίμασε τα ξυλάκια σου για τα κουνούπια!

Georgios Giannopoulos είπε...

πολύ έξυπνο το κειμενάκι σου.

markos-the-gnostic είπε...

άντε και στα κουνούπια

candyblue είπε...

πάντα αφοπλιστικός...


Χάθηκες, σε ποια ξέφωτα αλήθεια;

Stardustia είπε...

απλώς, πολύ καλό, και αληθινό…

helorus είπε...

Από τις λίγες διασκεδαστικές γενοκτονίες που έχω διαβάσει. Πολύ καλό.