Γράμματα από τον πόλεμο - Εκκρεμές

Πέρασε ένας μήνας κι εσύ είσαι ακόμη μες σε αυτό το εκκρεμές.

Κάποιες στιγμές ο χρόνος περνούσε γρήγορα κι άστραφτε σαν ασημένιο φίδι.

Κάποιες άλλες σχεδόν σταματούσε, κουλουριαζόταν και γινόταν βώλος από λάσπη.

Μέσα στο θάλαμο βρισιές και γέλια συνωστίζονται.

Κάποιες στιγμές οι άνθρωποι βγάζουν τον χειρότερο εαυτό τους, γαβγίζουν, δαγκώνουν και σέρνονται στο έδαφος. Ή στο υπέδαφος.

Και κάποιες άλλες γίνονται φωτεινοί, γίνονται γροθιά σφιγμένη και στήριγμα ο ένας του άλλου.

Κάθε συναίσθημα είναι έντονο.

Τα νεύρα τεντωμένα. Πριν προλάβεις να χαρείς, απελπίζεσαι. Η μεγαλύτερη έγνοια σου ξαφνικά διαλύεται και γίνεται καπνός.

Μα αμέσως έρχεται σαν την παλίρροια η ανία, να σε αποχαυνώσει. Κάθε συναίσθημα βουλιάζει κι ύστερα πνίγεται στην απάθεια.

Και ψάχνεις ένα λόγο..

Τη μια στιγμή τα πάντα γύρω σου έχουν κάποια ξεκάθαρη αιτία ύπαρξης.

Ξανακοιτάς και όλα έχουν γίνει εντελώς παράλογα.


Αυτό το αδιάκοπο εκκρεμές ονομάζεται στρατός.


Και στους χτύπους του,

ανάμεσα στα δυο του άκρα

που ορίζουν τη ζωή σου,

ο χρόνος σε κρυφοκοιτά.

7 σχόλια:

Πειρατής χωρις παντιέρα είπε...

Χα! Ο χρόνος ήταν συμμαχός σου αυτή τη φορά... Μόλις τελείωσα να γράφω και γυρίζοντας στο πύργο βρήκα το γράμμα σου.

Ανώνυμος είπε...

Είναι το ίδιο εκκρεμές που όταν σε κλείνουν σε ένα στρατόπεδο το λένε "στρατό" και όταν σε αφήνουν έξω το λένε "ζωή" -ή μάλλον και στις δύο περιπτώσεις "ζωή" το λένε απλώς αλλάζουν κάποιοι κανόνες.
Από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη είναι ολόιδια, ιππότη & πειρατή.

Περαστικός είπε...

Κουράγιο και καλή συνέχεια, όσο περνάει ο χρόνος τόσο θα αμβλύνονται τα πάνω και τα κάτω και θα πλησιάζει η πολυπόθητη μέρα (απολύομαι ψαρούκλες κ.λπ.)

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

Είναι αλήθεια ότι μέσα στον σχεδόν μονοχρωματικό αποκλεισμό του στρατόπεδου επαναδιαπραγματεύεσαι την σχέση σου με τον χρόνο κυρίως.

I.P.Potis είπε...

Πειρατή, τι ετοίμασες λοιπόν στην άλλη πλευρά του εκκρεμούς;

α, ναι αυτό που λένε: μια ζωή και σήμερα.

περαστικός, μες στη βδομάδα θα ξέρω αν η πολυπόθητη μέρα έρθει πολύ νωρίτερα από οτι φανταζόμουνα.

padrazo, όπως και τη σχέση σου με το χρώμα. ;)

o kairos είπε...

Ειπαμε,μην το παιρνεις πιο σοβαρα απ'ο,τι ειναι.Περνας επιτροπη;

Ανώνυμος είπε...

φαντασου αυτο το εκκρεμες να μην ειναι "στρατος " αλλα η"ζωη" σου..τι κανεις τοτε;Απαντωντας ισως μου δειξεις δρομο ισως παλι οχι..