Δικαιολογίες

Μα τι συμβαίνει; Ειναι δυνατόν να το νοιώθεις μόνο εσύ; Μικροί σεισμοί συγκλονίζουν το βαδισμά σου. Αν δεν είχες τόση εμπιστοσύνη στο μυαλό σου θα πίστευες ότι τρελάθηκες.

Μα... εσύ δεν είχες πότε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου, μη κοροιδεύεις...

Ξαφνικά η λογική σου κοιτάει τον γκρεμό φοράει τα γυαλιά της, βγάζει το φρένο από το έλκηθρο και με το υποσυνειδησιακό μπικίνι της να φωσφορίζει στο σκοτάδι κάνει βουτιά στο κενό της αμφιβολίας.

Η ταχύτητα είναι μεθυστική.Λες και το περίμενε καιρό, εκείνη σκύβει μέχρι να γίνει ένα με το έλκηθρο και η αντίσταση του αέρα της επιχειρηματολογίας εκμηδενίζεται. Αν δεν είχες σε τέτοια εκτίμηση τη διαύγεια του νου θα το διασκέδαζες.

Μα... εσυ δεν είχες ποτέ σε εκτίμηση τη διαύγεια του νου, μη κοροιδεύεις...

Εντάξυ είχες ακούσει για την ναυτία της ξηράς αλλά δε περίμενες κάτι τέτοιο. Αρχίζεις να πιστεύεις οτι η φράση «είσαι εξω από τα νερά σου» ντύνει την παρούσα κατάστασή σου με την σοφία του Ποσειδώνα.

Ναι αλλα είσαι ακόμα σε κατάβαση -μη το ξεχνάς αυτό- και οι διαδρομές της πραγματικότητας διακλαδίζονται μπροστά σου. Αν δεν ήσουν οπαδός μιας μοναδικής αλήθειας θα χειροκροτούσες μπροστά στις δυνατότητες που ανοίγονται σε κάθε μέλλον.

Μα... εσύ δεν ήσουν ποτέ φανατικός μιας ιδεολογίας, μη κοροιδεύεις...

Συγκεντρώνεσαι. Στήνεις αυτί. Οι δονήσεις, αυτές που τόσο σε ενοχλούν, προέρχονται από το στήθος σου. Χωρίς να έχεις τη φασαρία του καταστρώματος και την υπόκρουση της άγριας θάλασσας μπορείς πλέον να ακούς τους χτύπους της καρδιάς σου.

Κι αφού τελειώσαμε με τις δικαιολογίες καπετάνιε, είναι καιρός να το απολαύσεις

6 σχόλια:

markos-the-gnostic είπε...

ναι άμεσα

elafini είπε...

το elafini φέρνει μια πρόσκληση για παιχνίδι..στο blog μου

Ανώνυμος είπε...

μόνο να χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις μας,να ακούμε, να αγγίζουμε, να μυρίζουμε, να βλέπουμε κάθε στιγμή και η ζωή θα είναι απολαυστική(όπως το κείμενό σου)

Serenity είπε...

Σωστόοοος... :)

ellinida είπε...

Η γεύση της αλμύρας στα χείλη δεν συγκρίνεται με τίποτα!

Ανώνυμος είπε...

ποιας αληθειας οπαδος;