το καβούρι
Σε αντίθεση με τις σαρδέλα, το καβούρι είναι ένα πλάσμα τόυ θαλάσσιου βασιλείου που πολύ δύσκολα θα στριμώξεις σε μία κονσέρβα.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως αυτό συμβαίνει επειδή έχει πολύ χοντρό κέλυφος.
Κάποιοι άλλοι, επειδή καταφέρνει πάντα να δραπατεύει με τις πανίσχυρες δαγκάνες του.
Η αλήθεια ίσως να βρίσκεται κάπου αλλού.
Ίσως ο άνθρωπος να μην μπορεί ακόμη να αντιληφθεί πως η φυσή δεν πηγαίνει μόνο προς τα μπρος ή προς τα πίσω.
Μπορεί να φτάσει στο ζητούμενο σημείο με μικρά πλάγια βηματάκια.
Αντίθετα, σε βλέπω πολλές φορές να ξεστρατίζεις και να χάνεις τον προορισμό σου κι ας πηγαίνεις μόνο ευθεία.
9 σχόλια:
"το καβούρι"
πληροφορία #1
Ο μαλακός μικρός κάβουρας, είναι ένας από τους καλύτερους μεζέδες των μεγάλων τσιπούρων.
Καλό δόλωμα είναι και η δαγκάνα από το κάβουρα, που το κέλυφός τους είναι πιο σκληρό.
Ακόμα, μπορούμε να αγκιστρώσουμε ή να δέσουμε μεγάλο κάβουρα πάνω στην χταποδιέρα μας,
προσελκύοντας με αυτόν τον τρόπο τα χταπόδια.
πληροφορία #2
Το έμβλημα για τον καρκίνο είναι το καβούρι, ένα πλάσμα με ένα πολύ σκληρό κοχύλι που προστατεύει ένα μαλακό εσωτερικό. Το καβούρι περπατά λοξά, έτσι και ο καρκίνος περιτριγυρίζει γύρω από ένα πρόβλημα έως ότου να το φέρει εις πέρας με σωστό προσδιορισμό και δημιουργικό χάρισμα. Τα μεγάλα νύχια του καβουριού κρατούν τα υπάρχοντά του με αγάπη για τη ζωή, ακριβώς όπως και οι καρκίνοι συλλέγουν πράγματα για να ωραιοποιήσουν το περιβάλλον και να υπερασπιστούν θαρραλέα την τύρφη του σπιτιού.
Ντάξει, σου μπιπ τα κόμεντς, το ξέρω, αλλά τριγυρνώντας κι εγώ στον πύργο βρήκα ένα μπουκάλι κρασί, το ήπια μονοκοπανιά και την άκουσα, συμπάθα με. Χικ.
<>αργυρενια
Κραταω την πρωτη πληροφορία την οποία μπορω να επιβεβαιωσω.
εχεις φαει καβουρι στην "Στροφή" στο Πέραμα; Χάνειs
Και βέβαια ξεγλυστράει,άφου κάνενας δεν εχει απαντήσει ακόμα στον αιώνιο γρίφο "τί ειναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του ;"
Τα καβούρια ειναι τα πιο τυχερά πλάσματα στο κοσμο: Κουβάλανε στο βάδισμα τους την ζάλη των ωκεανών.
Εσύ Ι.P.Πότη το καταλαβές αυτό και εμείς οι πειρατές πίνουμε στην υγεια σου το λαθραίο μας ρούμι.
πιστεύω πως τα πλάγια βηματάκια του κάβουρα είναι μια νέα πρόταση για τον δρόμο κι ίσως και για την επίτευξη του στόχου -αναρωτιέμαι όμως αν μας σταλάζει ευτυχία...
padrazo πρόσφατα στο εν λόγω μέρος έχασα και καβούρι και παρέα...
Όταν ξανακανονιστεί, θα είμαι ένα μέηλ μακριά...
και φυσικά η τελεταία προταση είναι όλες οι δαγκάνες
Μολις μπεις μεσα σε 22 μερες να πηγαινεις σαν τον καβουρα.Και μη φοβασαι τιποτε.
Το κακό με τις δαγκάνες είναι πως δίχως το απαραίτητο εργαλείο έρχεται η κατα-στροφή.
Πειρατή, και στο μεθύσι του επάνω μονολογούσε σαν τρελος...
Μάρκο, η ευτυχία είναι ζήτημα οπτικής. Ίσως πιο πλάγιας.
Καιρέ, ναι θα φροντίσω να μπω πιωμένος.
Δημοσίευση σχολίου