Μπολ Μασκέ

Εκείνος ήταν δάσκαλος και προσπαθούσε να εξηγήσει το σύμπαν.

Εκείνη ήταν φοιτήτρια και έπαιρνε χάπια από χόμπι.

Γνωρίστηκαν σε ένα μπολ μασκέ.

Φλέρταραν όλο το βράδυ κάτω από εκθαμπωτικούς πολυέλαιους, ανάμεσα σε πορφυροκόκκινες σκιές και νότες κρυμμένες σε άλλες εποχές.

Εκείνος ήταν ντυμένος ζορό.

Εκείνη παξιμαδοκλέφτρα.

- Χορεύετε?

- Χα!

- Τι σημαίνει χα?

- Χα! Γλυκέ μου, χα!

Την έπιασε από το χέρι και άρχισαν να χορεύουν. Δεν αντιστάθηκε.

Χόρεψαν μέχρι να τους χωρίσει η πρώτη στάλα ιδρώτα. Δεν τον παράτησε.

Προσπάθηκε να την φιλήσει. Δεν τα κατάφερε.

- Ποια είσαι?

- Χα!

- Τι σημαίνει χα?

- Χα! Γλυκέ μου, χα!

Όταν ήρθε το τέλος της βραδιάς, η σάλα άδειασε κι απέμειναν μονάχα οι δυο τους.

Δεν έβγαλαν τις μάσκες τους, μόνο κοιτάχτηκαν στα μάτια.

- Γιατί δεν μπορώ να σε καταλάβω;

- Μα στα αλήθεια νομίζεις πως μπορείς να καταλάβεις ένα γέλιο;

- Αν δε φορούσες μάσκα είμαι σίγουρος πως θα σε καταλάβαινα.

- Μα στα αλήθεια νομίζεις πως αν δε φορούσα μάσκα θα σου χαμογελούσα;

8 σχόλια:

Sigmataf είπε...

μου άρεσε πολύ το πως πήρες ένα τετριμένο θέμα και του έδωσες καινούρια πνοή.
Μια ερώτηση.
Ο ρόλος σου είναι αυτός, αυτή ή και οι 2;
Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Gamato.

liodara είπε...

χα χα χα!

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

Λοιπόν . παθαίνω το εξής. Διαβάζω το κείμενό σου και ενθουσιάζομαι. Μπάινω να κάνω σχόλιο , κολάω, και ξαναδιαβάζω το κείμενο. Και μετά δεν κάνω σχόλιο. Είναι σαν να έχεις γευτεί μια εξαίσια γεύση και μετά να μη θες άλλη.

Θα αφήσω όμωε ένα σχόλιο για όλα όσα έχω διαβάσει. Πιστέυω ότι δύο άνθρωποι από όσους έχω διαβάσει "λένε" κάτι "άλλο" και οδηγούν το blogging όλο και πιο κοντά σε μια νέα τέχνη. Εσύ και ο greek-lolita.

Δεν διαβαζω τίποτα άλλο για σήμερα. Πάω για ύπνο. Σε καληνυχτίζω.

Ανώνυμος είπε...

Ανατρίχιασα, μετά μελαγχόλησα και τώρα πάω για ύπνο.. (τις δύο τελείες τις είδες;)
Καληνύχτα!

I.P.Potis είπε...

Καλημέρα

σίγματαυ, σε αυτή την περίπτωση ο ρόλος μου ήταν του παρατηρητή.

ποταμέ, σε ευχαριστώ (29 και σήμερα).

λιοντάρα, τι σημαίνει χα χα χα;

παντράζο, όπως σου έχω ξαναπεί σημασία δεν έχει τι ακούς αλλά από ποιον τα ακούς. Το να σε σχολιάζει έτσι ένας άνθρωπος που σέβεσαι και εκτιμάς όπως τον έχεις γνωρίσει μέσα από τα γραπτά του, είναι η καλύτερη ανταμοιβή για όσα έχεις κάνει μέχρι σήμερα.

Σχετικά με το μπλόγκινγκ σαν μια νέα τέχνη, θέλω να πιστεύω πως αυτό μπορεί να γίνει και πρέπει να γίνει. Ακόμη και αρχικά σαν αντικατάσταση των μουσικών/ εικαστικών/λογοτεχνικών παρέων των προηγούμενων χρόνων ή σαν τη δημιουργία νέων καλλιτεχνικών ομάδων.
Δε νόμιζω σε καμία περίπτωση πως μόνο εγώ και ο ggl οδηγούμε το πράγμα προς αυτή την κατεύθυνση. Κι εσύ το ίδιο κάνεις στα περισσότερα ποστς σου, όπως και ο dr. uqbar, η candy blue, h μις αντουανέτα και πολλοί άλλοι.
Η σύμπτωση είναι πως ετοιμάζουμε κάτι μαζί με το ggl, το οποίο θα είναι έτοιμο σε λίγο. Πιστεύω πως το επόμενο βήμα είναι αυτό. Να βγαίνουμε σιγά σιγά από το καβούκι μας και να ξεκινάμε συνεργασίες. Ο λόγος να συναντά την εικόνα και τον ήχο. Ή ο λόγος να συναντάει τον αντίλογο.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για το λινκ και να ξέρεις πως το σημαντικότερο είναι πως με αυτό τον τρόπο με κάνεις να ανεβάζω τον πήχη πιο ψηλά.

υγ. δεν μπορώ να σε ευχαριστήσω στο μλογκ σου γιατί για κάποιο λόγο δεν είναι διαθέσιμα τα σχόλια.

καρυ, καληνύχτα-καλημέρα, σα να λέμε ανάμεσα σε δυο τελείες..

Ανώνυμος είπε...

λυπάμαι που τόσο καιρό δεν είχα πάρει χαμπάρι τα κείμενά σου

I.P.Potis είπε...

Εγώ πάλι χαίρομαι που σε ανακάλυψα από το ξεκίνημα σου. Καλή αρχή.