Βιβλιοθοικονομία

Υπάρχει πάντα ένα βιβλίο που δεν έγραψες, όπως και ένα ταξίδι που δεν έκανες ή μια γυναίκα που δεν αγάπησες.

Υπάρχει όμως κι ένα, μόνο ένα, βιβλίο που δεν έγραψες για ένα ταξίδι που δεν έκανες και στο τέλος του θα συναντούσες μια γυναίκα που ποτέ δεν γνώρισες για να την αγαπήσεις.

Το ταξίδι αυτό αρχίζει με το τέλος ενός τηλεφωνήματος και όχι, δεν τελειώνει με την αρχή ενός άλλου, παρά μονάχα με το ελαφρό ανασήκωμα της πένας από το χαρτί.

Το τηλεφώνημα θα είναι σύντομο και θα απευθύνεται σε κάποιον που γνωρίζεις καλά. Ίσως τον εαυτό σου.

Η φωνή σου στον καθρέφτη θα σου φανεί οικεία, αλλά θα είναι άγνωστη. Θα κοιτάς το ταβάνι από αμηχανία. Θα μασάς τσίχλα.

Μετά το τηλεφώνημα αυτό δε θα έχεις κερδίσει τίποτα απολύτως. Ούτε θα έχεις χάσει.

Θα πάρεις το λεωφορείο όπως κάθε μέρα για τη δουλειά ή τη σχολή και θα δεις τις ίδιες διαφορετικές φάτσες. Μια από αυτές είσαι κι εσύ.

Θα αποφασίσεις να μην πας στη δουλειά ή τη σχολή και απλά θα περιφέρεσαι στην πόλη. Μέχρι να κουραστείς.

Θα φοράς γουόκμαν, θα βαδίζεις μες στο βιντεοκλίπ τις ίδιας σου ζωής όμως για πρώτη φορά από πρωταγωνιστής θα γίνεις κομπάρσος. Θα σου αρέσει. Ναι, αυτό θα σου αρέσει.

Το πεζοδρόμιο θα γίνει λίγο πιο κοινότυπο από ότι συνήθως και η φευγαλέα μελαγχολία του μεσημεριού που γίνεται σιγά σιγά απόγευμα θα σε κυριεύσει.

Θα πιεις καφέ μόνος σου και θα πάρεις την αγαπημένη σου εφημερίδα. Ψέματα, δεν υπάρχει αγαπημένη εφημερίδα, όπως δεν υπάρχει και αγαπημένο εργοστάσιο.

Η νύχτα θα σε βρει ερωτευμένο, αλλά δε θα ξέρεις με ποια είσαι ερωτευμένος, γιατί θα την έχεις προσπεράσει. Ίσως ήταν στην καφετέρια, ίσως και στην πρώτη σελίδα αυτής της τόσο συνηθισμένης μέρας.

Μπορεί να μεθύσεις. Αν το κάνεις δε θα το μετανιώσεις. Ποτέ δεν το μετάνιωσες εξάλλου.

Θα εμπιστευτείς ένα παλιό μυστικό σου στο μπάρμαν δίχως να τον ξέρεις και θα ζητήσεις δυο φόρες το αγαπημένο σου τραγούδι από τον DJ.

Φεύγοντας θα συναντήσεις έναν παλιό σου φίλο στην πόρτα. Αν τελικά έχεις μεθύσει, δε θα του μιλήσεις. Αν είσαι νηφάλιος, θα του ρίξεις ένα νηφάλιο χαμόγελο. Και στις δυο περιπτώσεις δε θα σε δει.

Κι όταν ξαπλώσεις τελικά στο κρεβάτι σου θα θυμηθείς κάτι που έπρεπε να είχες κάνει πριν μια βδομάδα και θα το ξεχάσεις αμέσως γιατί θα σε πάρει ο ύπνος.

Θα ονειρευτείς.

Και υπνοβατώντας θα βάλεις το βιβλίο αυτό στη βιβλιοθήκη με όλα εκείνα τα βιβλία που ποτέ δεν έγραψες.

Και ύστερα θα συνεχίσεις να ονειρεύεσαι.

Όταν ξυπνήσεις δε θα θυμάσαι τίποτα από τη χθεσινή μέρα.