Σκασμός
Αραχτός στην αυλή μου λιάζεται ένας κάκτος.
Περιμένει υπομονετικά, χρόνια τώρα, να του φέρει ο αέρας ένα μπαλόνι.
Ένα μπαλόνι για να το σκάσει.
Τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει;
Από τότε που ήταν μικρό κακτάκι, άκουγε για τα μπαλόνια.
Για μεγάλα, χρωματιστά μπαλόνια που αψηφούν αυθαδικα τους νόμους της βαρύτητας.
Πως ο μεγάλος προορισμός της ζωής κάθε κάκτου είναι να σκάσει ένα τέτοιο μπαλόνι.
Και τώρα που μεγάλωσε περιμένει.
Ένα μπαλόνι για να το σκάσει.
Μα το μπαλόνι δε λέει να φανεί.
Κι εκείνος κοντεύει πια να σκάσει.
Τον δύστυχο, δεν πέρασε ποτέ από το ανυπόμονο μυαλό του, πως ένα μπαλόνι
αντί για να το σκάσεις
- και ας σου λένε όλοι πως για αυτό πραγματικά γεννήθηκες -
μπορεί και να σε βοηθήσει να το σκάσεις.
10 σχόλια:
Ναι, αλλά για να το σκάσεις, ή έτσι ή αλλιώς, πρέπει το μπαλόνι πρώτα να έρθει...
Ουφ, έσκασα
εγώ πάλι σκέφτηκα... είναι δελεαστικότερη η γλύκα της ελευθερίας ή η γοητεία της καταστροφής;
Ξέρεις, το μπαλόνι μπορείς και να το πιεις...
Πολύ ωραίο το ποστ σου :-)
οι κάκτοι είναι πανέμορφα φυτά και ο προορισμός τους εκτός απο το να σκάνε μπαλόνια, είναι να κάνουν τους άλλους να αναρωτιούνται γιατί τους αγαπάμε!
Κάποτε μου πρότειναν να πάρω έναν κάκτο για το καινουργιο σπίτι επειδή σημαίνει αντοχή και υπομονή.
δεν τον πήρα τελικα οΟ καλημερες
Να το σκάσει κι άμα σκάσει (το μπαλόνι) θα σκάσει κάτω (σαν καρπούζι)!
Ατυχής προσπάθεια αστεϊσμού! Ωραίο το ποστ σου, ιππότη!
κι εγώ ένα μπαλόνι περιμένω - λες να είμαι κάκτος;
Σου συνιστώ ανεπιφύλακτα την γαλλική ταινία του '50 "Το κόκκινο μπαλόνι" με πρωταγωνιστές ένα παιδί κι ένα μπαλόνι.
Ωραίο ποστ
Καλημέρα.
Δύσκολα τα πράγματα.
Το μόντεμ στο σπίτι πέθανε και στη δουλειά τρέχω και δε φτάνω.
Νιώθω στεγνός σαν κάκτος και ονειρεύομαι μπαλόνια.
Χα, καλημέρα στις 2.00
Δημοσίευση σχολίου