Κατά πάθος
Τον πρώτο καιρό βάφτιζαν τους άγριους καυγάδες τους πάθος.
Κι έκαναν ακόμη πιο άγριο έρωτα.
Λίγο πριν χωρίσουν τους άγριους καυγάδες τους βάφτιζαν ασυμφωνία χαρακτήρων
Κι έκαναν ακόμη πιο άγριο έρωτα.
Ίσως γιατί, τους κυρίευε σκέψη πως μπορεί και να ήταν η τελευταία τους φορά.
Κάθε φορά η τελευταία φορά.
Κι ύστερα, πέρασαν αρκετά χρόνια μετά την τελευταία φορά.
Θυμούνταν τους καυγάδες τους, χώρια πια, σαν μια σπατάλη χρόνου και συναισθημάτων.
Δε θυμούνταν καν πώς έκαναν έρωτα.
Χθες ξανασυντήθηκαν.
Ξανασυναντήθηκαν κατά λάθος κι εκαναν έρωτα πάλι για πρώτη φορά.
Κι ήταν πρώτη φορά γιατί αυτό που ένιωσαν ήταν πρωτόγνωρο.
Ναι, ορκίστηκαν κι οι δύο πως το ζούσαν για πρώτη φορά.
Δε θυμούνταν καν γιατί είχαν χωρίσει.
- Και σήμερα;
- Σήμερα, μου λείπεις.
9 σχόλια:
Υπόσχομαι να μη σε διαβάζω.
Δε με συμφέρει.
Ίσως μετά την "αποτοξίνωση" να αντέχω περισσότερο τις "σφαλιάρες".
Ωωωωωχ!
Αυτό μου θυμίζει έντονα κάτι που προσπαθώ να ξεχάσω...
Πολύ ωραίο κείμενο, αλλά πονάει...
Αυτό ακριβώς έζησα κι εγώ την παρασκευή το βράδυ. Και είπα πως κάτι πάει στραβά γιατί αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες. Και είπα πως δεν θα το ξαναδοκιμάσω γιατί η πανωλεθρία έχει στρατοπεδεύσει έξω από την πόρτα μου. Θυμήθηκα όμως ότι η περσόνα μου έτσι κι αλλιώς ζει πλέον μόνο σε ταινίες. Και του έστειλα ένα μήνυμα όλο έρωτα και πάθος. Μετά σε διάβασα. Καλησπέρα.
...ωραίες οι πρώτες φορές...όσες κι αν είναι!
Καλημέρα!
(το link του ποστ στο bloghood είναι λάθος, για κάνε κάτι ιπποτικό!)
Καλημέρες
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κανείς που δεν το έχει ζήσει.
Ή αν έστω δεν έχει τη βαθιά πίστη μέσα του πως θα το ζήσει.
τελικά έχεις δίκιο, ίσως όλα να είναι θέμα μνήμης λη μάλλον αμνησίας...
Η μνήμη του δέρματος ενάντια στην "συμβατική" μνήμη πάντα θριαμβεύει.
εγώ κύριε ιππότα μου. Εγώ δεν το έχω ζήσει και εύχομαι να μην το ζήσω κιόλας...Ποτέ δε μου άρεσαν τα πισογυρίσματα...Με μπερδεύουν...Εσάς όχι?
πλάκα είχε το κειμενάκι σας...Ούτε εγώ θυμάμαι πως έκανα έρωτα με τους διάφορους πρώην, και έτσι κάθε φορά μου φαίνεται ο νυν απιστεύτης εμβέλειας και πάθους εραστής...Μάλλον καλό είναι αυτό...
Το έχω ζήσει και το ζω καθημερινά...
και μου αρέσει!
μήπως να ανησυχώ?
Δημοσίευση σχολίου