Μετρώντας αντίστροφα
Έχει νυχτώσει. Είσαι κουρασμένος, αλλά πρέπει να συνεχίσεις να δουλεύεις.
Η προθεσμία παράδοσης όλο και πλησιάζει.
Και τρέχεις πανικόβλητος, ανάμεσα σε χαρτιά, γκρίνιες και λάθη.
Κάθε λεπτό είναι ένα λεπτό πολυτιμότερο από το προηγούμενο.
Και ξαφνικά, το ραδιόφωνο, φτύνει νυσταγμένο, νότες και παράσιτα.
Στην αρχή δε δίνεις σημασία, αλλά ξαφνικά, λες κι αρχίζουν να βροντάνε τα καμπανάκια του υποσυνείδητου, ο σκοπός γίνεται ξεκάθαρος.
Μια παρέα, κιθάρες. Οι φίλοι μου.
Σαν πρώιμο σταφύλι η Μαρία
πριν πατήσει ακόμα καν τα δεκατρία
τους άντρες έκανε τυφλά να την ποθούν
σαν τα μυγάκια που πετούν γύρω απ’ τη φλόγα
όταν αντίκριζαν τη ροδαλή της ρόγα
γύρω της τρέχαν για να τσουρουφλιστούν
Κατεβαίνει απ το χωριό της στην Αθήνα
Γερμανοί παντού και λύσσαξε στην πείνα
τι άλλο θα βρω για να σας πω ένα παραμύθι
λόγω πείνας της αμβλύνθηκαν τα ήθη
στην Αθήνα της Μαρίας η ομορφιά
ξεπουλήθηκε στη μαύρη αγορά
ένας δοσίλογος την έχει ερωτευτεί
κι αυτή του δίνεται χωρίς να το σκεφτεί
Μια μέρα ένας άντρας την πλευρίζει
κακομοίρα μου στ’ αυτί της ψιθυρίζει
μ’ αυτόν που είσαι το κεφάλι σου θα φας
γυρεύοντας κοπέλα μου το πας
Σηκώθηκε ένα βράδυ απ το κρεβάτι
προς νερού μου πάω λέει στο συνεργάτη
βιαζότανε αυτός να την πηδήσει
μα τον πείθει πως αμέσως θα γυρίσει
Από κάτω περιμέναν οπλισμένοι
δυο της ΟΠΛΑ και στο κόμμα οργανωμένοι
τους ανοίγει, ανεβαίνουνε επάνω
και σκοτώνουν στο κρεβάτι τον ρουφιάνο
Φχαριστήθηκε ο κοσμάκης κι η Μαρία
άστε που εβγήκε στην παρανομία
μα την ψάχνανε παντού οι Γερμανοί
φεύγει αυτή για το βουνό για να κρυφτεί
Με αντάρτες στο βουνό κάνει παρέα
γνωρίζει κάποιον ονόματι Αντρέα
τα γένια του μυρίζανε θυμάρι
μαυροσκούφης ήτανε του Άρη
Της υπόσχεται μόλις λευτερωθούνε
με το καλό θα ήθελε να παντρευτούνε
κι ενώ μπαίναν στην Αθήνα οι Εγγλέζοι
δώσ’ του εκείνος με παντρειά να την πιέζει
Κάποιος βρέθηκε να την διαφωτίσει
ο Φώτης και τα μάτια της ν’ ανοίξει
ο Αντρέας ήταν λέει Τροτσκιστής
γι αυτό δεν πρέπει να τον ξαναδείς
του χώσανε λοιπόν μια παγίδα
τον αντάρτη κι αν τον είδατε τον είδα
πάει τον έφαγε το μαύρο το σκοτάδι
κατά διαταγή του Ζαχαριάδη
Και μια νύχτα σκοτεινή πάνω στο Γράμμο
ο Φώτης την εζήτησε σε γάμο
ο Φώτης βρέθηκε μετά στη Βουλγαρία
κι αυτή να σέρνεται μες στα στρατοδικεία
ο επίτροπος ζητά την εσχάτη των ποινών
μα επεμβαίνει ευτυχώς κάποιος γιος εφοπλιστών
την είχε δει σε μια εφημερίδα
την ερωτεύτηκα μπαμπά του λέει μόλις την είδα
Κι όταν σκότωσαν τον Νίκο Μπελογιάννη
στην Μητρόπολη γινήκαν οι γάμοι
ο φάκελός της σαν σκιά εξαφανίστηκε
σε κολυμπήθρα εθνική ξαναβαφτίστηκε
κι από τότε κολυμπά στα πλούτη μέσα
η Μαρία είναι τώρα ναυαρχέσα
έχουν δίκιο της ζωής οι βετεράνοι
στόλους σέρνει άμα θέλει το φουστάνι
έχουν δίκιο όταν λένε οι παλιοί
στόλους σέρνει άμα θέλει... ταραράραμ
Ακόμα και 10 λεπτά αρκούν για να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε και τι χρωστάμε στο όνειρο μας.
Γιατί κάποιους άνθρωπους τους έχουμε πάντα μέσα μας.
16 ώρες μέχρι την προθεσμία παράδοσης.
9 σχόλια:
speechless!!!!!!!
...τί σκεφτήκαμε πάλι...
Καλημέρα
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: το τραγούδι είναι του Βασίλη Νικολαΐδη.
4 ώρες μείνανε
Me siginises mpagasako. Kai pou na akouseis kai tous apoklirous, tha simanei i wra gia ksesikwmo! :)
"Ring the bells, wake them up
everyone is sleeping"
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
...
Λέει ο εγγλέζικος θυρεός:
"Ας είναι ντροπιασμένος
όποιος σκέφτεται άσχημα"
Τί σκεφτήκαμε!
Ούτε μία.
Τί έγινε στο μηδέν;
Τι αλλο θα ηταν με στιχους σαν βιβλιο;;; χιχι Νικολαιδης φορ εβερ...δειξτε κατανοηση στη ντοπια διανοηση
έτσι!
quadalquivir, ναι τους απόκληρους στο ράδιο-Αρχάγγελος. ;)
lust-nite, "This is not the end, a new beginning"
ανώνυμε, μηδεν? Α! Προ του τέλους μακάριζε.
μις Αντουανέτα, εμείς δείχνουμε. Αυτή δε μας δείχει.
Ανδρομέδα, ε πως αλλιώς?
Δημοσίευση σχολίου