Βιογραφία

O Χανς φον Μπάχεν γεννήθηκε σε μια σκληρή εποχή.

Σε μια εποχή που μύριζε θειάφι και χολέρα και οι δρόμοι βούρκωναν, όχι απο συγκίνηση, αλλά από λάσπη.

Τον πατέρα του δεν το γνώρισε ποτέ, αργότερα έμαθε πως τον κρέμασαν. Ακόμα πιο αργότερα, έμαθε πως τον κρέμασαν επειδή είχε κρεμάσει τον δικό του πατέρα.

Έτσι ο Χανς μεγάλωσε με τη μητέρα του μέχρι που τη βρήκε κι αυτή κρεμασμένη στο δωμάτιο της.

Να αιωρείται σα μεθυσμένος πολυέλαιος.

Ο μικρός Χανς, ορφανός πια, έγινε ράφτης. Αδέρφια δεν είχε, αλλά είχε φίλους. Ο Γιόχαν Σπάντ ήταν ο αγαπημένος του.

Ήταν κι αυτός μαθητευόμενος ράφτης και συχνά έκαναν μαζί όνειρα πως μαζί θα αφήσουν τα σκοτεινά υπόγεια για μια καλύτερη μοίρα.

Αλλά ήταν μια σκληρή εποχή.

Ύστερα από μερικά χρόνια, το ίδιο ακριβώς βράδυ που ο Χάνς, με τη βοήθεια μιας νεαρής, καλοθρεμμένης πόρνης, έχανε την παρθενιά του, ο γίλος του Γιόχαν, ικέτευε, κλαίγοντας τη ζωή του καθώς δυο χειροδύναμοι άνδρες τον οδηγούσαν στην κρεμάλα.

Τελικά δεν τα κατάφερε να τους μεταπείσει.

Την επόμενη μέρα και για μια ολόκληρη βδομάδα ο Χανς φον Μπάχεν ήταν μεθυσμένος. Κάποια στιγμή μάλιστα, προσπάθησε να κρεμαστεί, αλλά οι πιο ψύχραιμοι τον εμπόδισαν.

Οι περισσότεροι απλά γελούσαν.

Ύστερα, από κάμποσο καιρό, αποφάσισε να εγκαταλείψει την πόλη που μεγάλωσε. Πήγε, λοιπόν στην πρωτεύουσα και μια σειρά από καλές συγκυρίες τον βοήθησαν να γίνει ένας πλούσιος και διάσημος ράφτης.

Η κρεμάλα όμως δεν έπαψε να τον κυνηγά.

Η γυναίκα του, όπως και η μάνα του πριν είκοσι χρόνια, αυτοκτόνησε στο δωμάτιο της. Κρεμάστηκε μια μέρα, έτσι ξαφνικά δίχως λόγο.

Ο κύριος φον Μπάχεν δε μίλησε κανένα για τρία χρόνια. Κλείστηκε στο εργαστήριο του και κανείς δε γνώριζε τι έκανε εκεί μέσα. Κάποιοι είπαν πως τρελάθηκε. Άλλοι φοβήθηκαν για τα χειρότερα.

Τελικά, ύστερα από αυτά τα τρία χρόνια, συνέχισε τη ζωή του. Μάλιστα, επέστρεψε από το σκοτάδι του εργαστηρίου του με ένα περίεργο δημιούργημα.

Ελάχιστοι τα γνωρίζουν όλα αυτά για τη ζωή του μεγάλου ράφτη Χανς φον Μπάχεν.

Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι τον ξέρουν ως ο ‘Εφευρέτης της γραβάτας’.