Σπουδή



.

.

.

.

.

.

.

.

Από μικρός ήθελα να σπουδάσω.

Στην αρχή με βάλανε στο παιδικό σταθμό. Ύστερα προνήπιο.

Νήπιο, δημοτικό, γυμνάσιο.

Λύκειο. Επιτέλους, έφτανε η ώρα των σπουδών!

Πανεπιστήμιο.

Και μετά μεταπτυχιακό.

Σήμερα το τελείωσα. Μου πήρε τρία χρόνια.

Εργασία μαζί με σπουδές, δεν είναι ωραίο πράγμα.

Για αυτό σκέφτομαι να κόψω την εργασία και να ξεκινήσω διδακτορικό.

Και μετά ποστ-ντοκ.

Ίσως και ποστ-ποστ-ντοκ.

Ποστ-ποστ-ποστ-ντοκ δεν υπάρχει. Τουλάχιστον, όχι ακόμα.

Και μετά, όταν τελειώσω τις σπουδές μου, τι θα κάνω;

Α ναι, θα βγω στη σύνταξη.

Ή θα ξαναγραφτώ στον παιδικό σταθμό.

Και θα νιώθω σπουδαίος.

28 σχόλια:

Sofia είπε...

Τα λες καλά.

Κι εγώ έχω πρόβλημα με το να σταματήσω τις σπουδές. Γαμώτο.

Sofia είπε...

Και φυσικά ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

---. είπε...

Άσχετα πώς νοιώθεις και τί θα κάνεις, εμένα αυτό το ποστ με συγκίνησε. Ξέρεις, ακόμη και μέχρι εδώ, αυτά που έχεις καταφέρει είναι ήδη πάρα πολλά για αρκετούς από εμάς που δεν είχαν την ευκαιρία.

Πολλά συγχαρητήρια. :)

Calamity Jane είπε...

επιτέλους και κάποιος που ξέρει πως θα περάσει την ζωή του. Σε ζηλεύω απλά. Που ξέρεις όμως έτσι όπως πάω και γω, μπορεί να συναντηθούμε στον παιδικό σταθμό...Να μου μάθεις και σκάκι...

lemon είπε...

Εμενα ιππότη μου, μου τη δίνουν αυτές οι συνεχείς σπουδές, μου δίνουν μια αίσθηση άρνησης ωρίμανσης, άρνησης να το πάρεις απόφαση οτι απο δω και πέρα ΕΤΣΙ θα είναι η ζωή σου, ίδια, με δουλειά...δεν ξέρω, έχω μια υποψία οτι κι εσύ αυτό θέλεις να πείς...αλλά απο την άλλη, ίσως είναι και ζήλεια γιατί δεν κατάφερα καν να πάρω το πτυχία μου, έμπλεξα με τη δουλειά (χα! σοβαρή δικαιολογία!) και πέρασαν τα χόρνια.

ONOMATODOSIA είπε...

ante kalo ntoktora.

I.P.Potis είπε...

Σας ευχαριστώ όλους,

σοφία, καλή δύναμη (αν το ξεκίνημα θέλει δύναμη, τότε τι να πεις για το σταμάτημα)

αμελί, μπα... τέρμα οι σπουδές. Λίγη περισσότερη ουσία.

κωσταντίνα, όπως το πες: είναι θέμα συγκυριών. Οι σπουδές σπάνια συμβαδίζουν με το θέμα ικανότητας. Τουλάχιστον όχι στην ελλάδα μας.

καουμπόισσα, σκάκι? στον παιδικό σταθμό μόνο πλαστελίνες.

λεμον, γενικά συμφωνώ μαζί σου. Κάπως έτσι νιώθω.

Mantalena Parianos είπε...

Ποτέ δεν ξέρεις
(κοινοτυπία)

είναι ωραία όμως; δεν είναι;
Σε μέρη που δεν ξέρουμε, πάμε από δρόμους που αγνοούμε - που έγραφε κι ο Τσαγκαρουσιάνος

2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad είπε...

Συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία να έχεις, όποιο δρόμο κι αν διαλέξεις τελικά.
Είναι μεγάλoς πειρασμός οι σπουδές..Για να μην πω εθισμός..Εγώ δεν ξέρω πάντως πότε θα αποφασίσω να σταματήσω να αρνούμαι να ωριμάσω και να πάω για αποτοξίνωση.Έεεεχω ακόμη καιρό μπροστά μου :p

Alpha είπε...

συγχαρητήρια!!! κι από μένα

για το μετά:διάβασε το βιβλίο the 8th habbit.from effectiveness to greatness του stephen covey.

(πιστεύω ότι πρέπει να γίνεις συγγραφέας πάντως-αν το θες κι εσυ, ο covey θα σε βοήθησει)

I.P.Potis είπε...

mantalena, θύμισε μου ποια είσαι...

2 shots, εθισμός όπως το είπες, ωριμότητα δεν πιστεύω ότι υπάρχει.

mosaic, στην παρούσα φάση της ζωής μου λέω να ξεκινήσω να διαβάζω το 8th hobbit, γιατί αντί για συγγραφέα με βλέπω γραφέα.

morgana, για πες τι βλέπεις στη γυάλα σου για το μέλλον μου?

Ανώνυμος είπε...

συγχαρητηρία. μέχρι εδώ καλά. εγώ μιά φύση και θέση τεμπέλα σε λιγότερο από ένα χρόνο θα έχω πλέον δύο πτυχία και δύο μεταπτυχιακά. σε συνάρτηση με το γεγονός ότι ανήκω στη γενιά των νέων τριάντα plus με δήλωση πάνω από 28.000 Ευρώ, κατέληξα ότι η γνώση κερδίζεται στη ζωή και στα ιδιωτικά διαβάσματα. Επιπλέον αν κατεβάσεις ιδέες για extra εισόδημα....είσαι ακόμα πιο έξυπνος κατα τη γνώμη μου...show me the money.....ανάμεσα στους ακαδημαϊκούς υπάρχουν άπειροι κομπλεξικοί που κλαίγονται και λιγότεροι που μαζεύουν χοντρό χρήμα...η αληθινή ζωή είναι έξω από τα Πανεπιστήμια και τα Πολυτεχνεία πιστεύω έχοντας περάσει μέσα από αυτά.....

scalidi είπε...

Μπράβο ιππότη-πότη. Θα το γιορτάσεις αναλόγως δίνοντας προβάδισμα στο πότης μάλλον απόψε,ε; Σε θαυμάζω, γιατί δεν είχα την ευκαιρία να κάνω όλες εκείνες τις σπουδές που θα ήθελα. από την άλλη ήμουν τυχερή να αρχίσω να δουλεύω από νωρίς. Η πιο πολύτιμη εμπειρία ήταν αυτή. σου εύχομαι γρήγορα να μπεις στον εργασιακό στίβο, γιατί αυτά που κερδίζεις από την καθημερινή τριβή με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις,δεν σου τα δίνει κανένα ντοκτορά. άσε τον παιδικό να στείλεις τα παιδάκια σου αργότερα. μόνο επισκέπτης εκεί όχι τρόφιμος... Καλή αρχή

Ανδρομεδα είπε...

συγχαρητήρια!
γέλασα και συγκινήθηκα λιγάκι.

Συζητάω λίγο πριν τα σαράντα μου να μπω σε νέο κύκλο σπουδών κάτι που δεν μπόρεσα να κάνω πριν 8 χρόνια όμως θα μου άρεσε πολύ να πάω παιδικό μιας και δεν είχα πάει μικρή, ούτε καν νήπειο μήπως πρέπει να το σκεφτώ καλύτερα; Ίσως έτσι γίνω καλύτερος άνθρωπος
:-)

Βρήκα το blog τυχαία, μπράβο σου!

I.P.Potis είπε...

Ανδρομέδα, η σύμπτωση είναι πως μόλις κοίταζα το δικό σου blog. Καλώς συναντηθήκαμε!

I.P.Potis είπε...

σταυρούλα, είμαι ήδη στον εργασιακό στίβο και δε με βλέπω να βγάζω ούτε τον πρώτο γύρο.

κατερίνα, τι να πω αυτή η νέα γενιά των νέων 30αρηδων με τρομάζει.

Ανώνυμος είπε...

όλα σε ένα πύργο τα έχουμε κλειδωμένα και όλα ένας κύκλος είναι και ένας αγώνας δρόμου που αξίζει όσο δύσκολος και αν μας φαίνεται ορισμένες φορές.

Ναταλία είπε...

Και νάξερες πόσοι θάθελαν να είναι εκεί που είσαι...
Έτσι από ανεκπλήρωτο πόθο..
Έτσι από απωθημένο...
Έτσι από ένα παιδικό όνειρο που το γκρέμισαν αλλά δεν ξαναχτίστηκε ποτέ....

Τις καλύτερες ευχές μου και τα συγχαρητήριά μου....

I.P.Potis είπε...

Μάλλον δεν ξέρεις να χάνεις φίλτατε.

ΑxI και η παρτίδα είναι πλέον κερδισμένη, με τα πιόνια σου να κόβουν βόλτες στη σκακιέρα σαν αδέσποτα σκυλιά, το βασιλιά να ψάχνει αγχωμένος για οχύρωση και τα υπόλοιπα κομμάτια να παρακολουθούν παγωμένα στις αρχικές τους θέσεις.

Τα σέβη μου και μετά το β7xΑ σου, θα παίξω δ3. Δε χρειάζεται πλεον να χρονοτριβούμε, η μάχη πήρε το δρόμο της...

Ανώνυμος είπε...

Εχω ήδη παρατήσει ένα μεταπτυχιακό στη μέση και ψάχνομαι για να κάνω τωρα κάτι.Δεν ξερω αν είναι άρνηση για να μεγαλώσω -ήδη είμαι στον επαγγελματικό στιβο απο τα 18 μου και έχω κάνει μεγάλη οικογένεια,οποτε μάλλον μεγάλωσα,αν εννοουμε έτσι το μεγάλωμα-αλλά το μεταπτυχιακό μου ειχε μεινει απωθημένο,τουλαχιστον έτσι νομιζα.Αυτό ομως που καταλαβαινω ειναι πως τελικά το απωθημένο ειχε να κάνει με το πως θέλω συνεχώς να παιρνω μυρωδια από τα βιβλία και τους πανεπιστημιακούς χώρους .

Ανώνυμος είπε...

Να ευχηθώ κι εγώ για τη συνέχεια ό,τι καλύτερο.
Και το άλλο:
Είτε σπουδάζεις είτε όχι, ποτέ μη σταματήσεις να μαθαίνεις.

Nemertes είπε...

Τελικά τα ευτυχέστερα χρόνια στη ζωή μας είναι αυτά που είμαστε μικροί. Η μεγαλύτερη σκοτούρα μας είναι αν θα μας σηκώσει για μάθημα η δασκάλα...

Περαστικός είπε...

Ναι, εμπρός για τον παιδικό σταθμό, να δεις πώς θα διαπρέψουμε τώρα εκεί!

funEL είπε...

καλώς... διαβάσαμε και το pst και τα comments... και έχουμε να πούμε τα κάτωθι
για ελάτε κι από εδώ

MåvяiÐåliå είπε...

Αν υποθέσουμε ότι είναι άρνηση ωρίμανσης, ένα έχω να πω:

Είναι πολύ εποικοδομητική άρνηση !

Μπράβο!

Ανώνυμος είπε...

και εμένα επίσης......

scalidi είπε...

Υπομονή Ιππότη, με τον εργασιακό στίβο. Θα τα καταφέρεις.ένα τόσο σναλυτικό-συνθετικό μυαλό (επιμένω εγώ) δεν πάει χαμένο, ακόμη κι αν χάνει στο σκάκι...

Ανώνυμος είπε...

What a great site, how do you build such a cool site, its excellent.
»