Το μακαρόνι

μακαρόνι(το)(ουσ.) = είδος ζυμαρικού που μοιάζει στο σχήμα με λεπτό σωλήνα.

.

Ποιος θα το ‘λέγε πως ένα μακαρόνι θα μπορούσε να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του γνωστού αφροδισιολόγου Παύλου Χατζηπετρή. Κι όμως το αυθαδικό μακαρόνι, που λίγο πριν κολύμπαγε ανέμελο σε μια λιμνούλα κόκκινης σάλτσας, προσγειώθηκε αθόρυβα στο λευκό φανελάκι της Έλσας. Αυτό που δεν ήταν και τόσο αθόρυβο ήταν η αντίδραση της Έλσας˙ στη θέα του έβαλε τις φωνές και σηκώθηκε απότομα γκρινιάζοντας για να πάει στην τουαλέτα. Τη στιγμή εκείνη από την άλλη πλευρά του εστιατορίου, ο Σωτήρης σηκωνόταν και ξεκινούσε το σύντομο ταξίδι του για την έξοδο. Στα μισά του δρόμου διασταυρώθηκαν.
.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο έρωτας γεννιέται από μια τέτοια απόλυτη τυχαιότητα. Έτσι, όταν μια βδομάδα αργότερα ο Σωτήρης και η Έλσα έβγαιναν από τον κινηματογράφο πιασμένοι χέρι χέρι, κανένας από τους δυο τους δεν απασχόλησε το μυαλό του με αυτό το θέμα. Εξάλλου αμοιβαία σύμπτωση ήταν το πως βρέθηκαν κι οι δυο για πρώτη φορά σε εκείνο το ιταλικό εστιατόριο, όπως επίσης συμπτωματικά είχαν γνωριστεί πριν χρόνια με τους φίλους που πρότειναν αυτό το μαγαζί.
.
Όλα αυτά, μπορεί να μην τα σκέφτονταν οι δυο μελλοντικοί εραστές, αλλά τα γυρόφερνε στο νου της η Κατερίνα, η κολλητή του Σωτήρη. Τέσσερα χρόνια φίλοι, πάλευαν ανάμεσα στη φιλία και τον έρωτα, δεν μπορούσαν να καταλήξουν οι δυο τους τι θέλουν ο ένας από τον άλλο˙ Αθήνα ο Σωτήρης, Θεσσαλονίκη η Κατερίνα - αυτές οι σπουδές τη σήμερον ημέρα έχουν μπερδέψει σχέσεις και σχέσεις.
.
Αυτό που δε θα μπορούσε βέβαια να ξέρει η Κατερίνα, ήταν πως, αν το μακαρόνι εκείνο δεν πραγματοποιούσε τη γενναία του πτώση θα κατέληγαν εκείνο το βράδυ στο διαμέρισμα του Σωτήρη, ολομέθυστοι, να κάνουν έρωτα μέχρι το πρωί. Και εκείνη θα του έδινε το προφυλακτικό που ‘χε πάντα στη τσάντα της, το οποίο τυχαίνει να είναι το μοναδικό της κούτας που πέρασε το τεστ αντοχής ενώ δε θα πρεπε. Έτσι η Κατερίνα θα έμενε έγκυος – πια η πιθανότητα! – από το Σωτήρη, θα χώριζε με το Λουκά και θα έκανε στα 20 της την πρώτη της έκτρωση. Εδώ ας μην αναφερθούμε στο ότι το αγέννητο παιδί της θα ανακάλυπτε, κάνοντας το διδακτορικό του, τη θεραπεία της αεροφαγίας – μιλάμε για εγκλημα απέναντι στην ανθρωπότητα! Η έκτρωση αυτή θα της απαγόρευε να κάνει στο μέλλον παιδιά, εξαιτίας μιας μικρής ανωμαλίας στις ωοθήκες της, που ο γυναικολόγος της επέμβασης δεν πρόσεξε γιατί είχε τα νεύρα του με τη γυναίκα του μιας και εκείνη αποφάσισε χθες το βράδυ, πως ήταν πλέον προσβλητικό στην ηλικία της να του παίρνει πίπες.
.
Το ελαττωματικό προφυλακτικό το φόρεσε τελικά ο Λουκάς και το αποτέλεσμα δεν ήταν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, – κι ευτυχώς, γιατί αυτός ο γυναικολόγος θα εντόπιζε το πρόβλημα στις ωοθήκες και ο γιος του Λουκά είχε μια κλίση προς την παιδεραστία κι όχι τη βιολογία – αλλά μια ανεπιθύμητη σύφιλη. Έτσι, η Κατερίνα, πάλι χώρισε με το Λουκά, αφου αυτή η σύφιλη έγινε αφορμή για να ανακαλύψει πως την κεράτωνε μανιωδώς, και αντί για γυναικολόγο οδηγήθηκε σε ένα αφροδισιολόγο.
.
Αυτό είναι και το κρίσιμο σημείο: ο αφροδισιολόγος, εν ονόματι Παύλος Χατζηπετρής, ετών 45, νυμφευμένος και έχων δυο ανήλικα παιδιά, ιδιαιτέρως εμφανίσιμος αλλά και πάντοτε πιστός στη γυναίκα και την οικογένεια του, βρίσκεται για πρώτη φορά, μετά από 12 χρόνια ευτυχισμένου έγγαμου βίου, ενώπιον της αμφιβολίας.
.
Η πολύ εντυπωσιακή νεαρά, τον κοιτάζει στα μάτια και τον πληρώνει για τελευταία φορά, αφού η θεραπεία ολοκληρώθηκέ επιτυχώς. Το ντεκολτέ της είναι βαθύ, ο Ιούλης στα κέφια του και οι γάμπες της σοκολατένιες. Μέσα σε αυτά τα δευτερόλεπτα ο κύριος Χατζηπετρής πρέπει να κάνει πράξη την απόφαση που ‘χε λάβει, γιατί αυτή η ιστορία ροκάνιζε το μυαλό του δυο μήνες τώρα. Να ‘μαστε λοιπόν πάλι μπρος στο κρίσιμο σημείο:
.
«Σας ευχαριστώ κύριε Παύλο. Ήσασταν πολύ καλός μαζί μου».
.
Δυτυχώς, ο κύριος Χατζηπετρής δεν έχει πάρει καμιά απόφαση. Το ειρωνικό στην όλη υπόθεση είναι πως αν δεν κερατώσει τη γυναίκα του, αμέσως μετά, φεύγωντας από το ιατρείο, θα σκοτωθεί σε τροχαίο, καθώς σκεπτικός κι αφηρημένος όπως περπατά, θα περάσει το δρόμο χωρίς να κοιτάξει και θα βρεθεί στην αγκαλιά μιας μερσεντές. Χωρις λοιπόν να χει την παραμικρή ιδέα, ο κυριος Παύλος καλείται μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα να πάρει μια ηθική απόφαση που είναι πολύ πιθανό να τον οδηγήσει στο θάνατο (αν βέβαια δεν ξεχνούσε να σταματήσει δέκα μέτρα πιο πριν στο περίπτερο για τσιγάρα δε θα αντιμετώπιζε αυτή την καταδίκη – αλλά είπαμε ήταν αφηρημένος).
.
Ποιος θα ευθύνεται όμως για το θάνατο του άτυχου αφροδισιολόγου; Ο ίδιος, γιατί άφησε την ανασφάλεια των 45 του χρόνων να ανακατώσει τις βασικές αρχές του; Ή μήπως γιατί είναι δειλός, προσκολλημένος σε ανούσια πλέον ηθικά διλημματα, που τον εμποδίζουν να χαρεί την απλή ομορφιά της ζωής˙ την ομορφια που θα του προσφέρει η συνουσία με τούτο το αγγελικό πλάσμα μες στο κατακαλόκαιρο; Φταίει η Κατερινά, γιατι αδιαφορεί για την οικογενειακή κατάσταση και τους προβληματισμούς του κύριου Παύλου και νοιάζεται μοναχά για το πως θα καταφέρει να πραγματοποιήσει τη φαντασίωση της – την κουβαλάει από το γυμνάσιο εξάλλου – να κάνει έρωτα με έναν ώριμο ωραίο άντρα; Φταίει η κακούργα κοινωνία γιατί μες στη μεταμοντέρνα ελευθερια των ηθών, καταδικάζει τη μοιχεία ενώ σε προδιαθέτει να τη διαπράξεις; Φταίει ο δυτικός τρόπος σκέψης, της κτητικής μονογαμίας, των τύψεων και της συναισθηματικής υποκρισίας; Φταίει ο Ντίντης, το πλουσιόπαιδο που οδηγούσε με 80 μες στα στενα τη μερσεντές του μπαμπά, γιατι τον πρήζει η Σόνια, η κοπέλα του, ενώ αυτός την έβγαλε για φαί; Η μήπως τελικά για όλα φταίει το μακαρόνι;
.
Αλλά όπως γνωρίζουμε όλοι, σημασία στις μέρες μας δεν έχει καθόλου το ποιος φταίει, αλλά το τι θα γίνει τελικά. Κέρατο ή θάνατος; Για να δουμε λοιπόν.
.
«Σας ευχαριστώ κύριε Παύλο. Ήσασταν πολύ καλός μαζί μου». Η Κατερίνα δεν έχει πάρει στιγμή τα μάτια της από τα δικά του. Η γλώσσα της ακουμπά ελαφρά στα χείλια της.
«Να σαι καλά παιδί μου. Καλό καλοκαίρι». Θάνατος. Η Κατερίνα σηκώνεται, τον κοιτάζει ακόμα – ο Ντίντης βάζει το κλειδί στη μίζα – ο κύριος Παύλος δε νιώθει την ανακούφιση που περίμενε να νιώσει.
«Κύριε Παύλο, ξέρετε κάτι; Πάντα ήθελα να κάνω έρωτα με έναν άντρα της ηλικίας σας, έτσι για μια φορά, χωρις να το μάθει κανεις...», και να που το μικρό ετούτο ανήθικο πλασματάκι κάνει την τελευταία απόπειρα να σώσει τη ζωή του καταξιωμένου αφροδισιολόγου˙ αλλά ταυτόχρονα οδηγεί και τα νήματα της μοίρας έτσι ώστε εκείνος να βρεθεί ακριβώς τη σωστή στιγμή μπρός στο δήμιο-Ντίντη, ο συχρονισμός είναι το κλειδί.
.

Ο κύβος ερρίφθη. Ο Παύλος Χατζηπετρής σηκώνεται όρθιος και ανοίγει το στόμα του. Οι λέξεις ταξιδεύουν με την ταχύτητα των 250 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και προσγειώνονται στα ανυπόμονα αυτιά της Κατερίνας. Ο Σωτήρης και η Έλσα τρώνε αγκαλιά παγωτό σε ένα παγκάκι στον Πόρο. Ο Λουκάς πλένει το φιατ πούντο του με τα 243 άλογα. Ο Ντίντης πατάει γκάζι, δίπλα του η Σόνια του γκρινιάζει για το λεκέ στην καινούργια της μπλούζα. Λεκέ από κόκκινη σάλτσα φυσικά, που άπλωσε με σαδιστική απόλαυση ένα παιχνιδιάρικο μακαρόνι.