μια νέα δημοκρατία

Το απομακρυσμένο νησί Έντελβαις αποτελεί μια από τις πλέον νεοσύστατες δημοκρατίες της υφηλίου και οι κάτοικοι του προσπαθούν να το αποδεικνύουν με την πρώτη ευκαιρία.

Κάποια μέρα λοιπόν, οι χίλιοι κάτοικοι του μικροσκοπικού αυτού νησιού μαζεύτηκαν για να συζητήσουν ένα φλέγον ζήτημα. Έπρεπε να αποφασίσουν αν θα καταδίκαζαν έναν συμπολίτη τους σε θάνατο.

Το θέμα ήταν σοβαρότατο κι ακολούθησε καυγάς μεγάλος. Η συζήτηση κράτησε μέρες, ενώ τα πνεύματα άναψαν, ακούστηκαν βαριές κατηγορίες ανάμεσα στους διαφωνούντες, που ύστερα μάλιστα έγιναν και απειλές.

Τελικά οι 501 ψήφισαν «Ναι» και οι 499 «Όχι» και έτσι ο συμπολίτης τους θανατώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Γιατί όπως και να το κάνουμε οι κάτοικοι του νησιού Έντελβαις έτρεφαν βαθύ σεβασμό στις δημοκρατικές διαδικασίες.

Όμως μετά από όσα είχαν συμβεί, οι 501 θεώρησαν πως οι 498 [πλέον] διαφωνούντες αποτελούν σοβαρότατη απειλή για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας τους και για αυτό πρότειναν την εξορία τους. Εξάλλου, το νησί Έντελβαις δεν ήταν και τόσο ευρύχωρο.

Και αυτή τη φορά η συζήτηση κράτησε μέρες. Και αυτή τη φορά ακούστηκαν απειλές και κατάρες. Και αυτή τη φορά 501 ψήφισαν «Να φύγουν».

Οι 498 μάζεψαν τα μπογαλάκια τους κι έφυγαν χωρίς να πουν δεύτερη κουβέντα.

Ύστερα από αυτό κάποιοι πρότειναν πως τα σπίτια και τα χωράφια εκείνων που έφυγαν θα πρέπει να ανήκουν σε αυτούς που εξακολουθούν να μένουν στο νησί Έντελβαις. Και πάλι, όπως συμβαίνει σε μια υγιή δημοκρατία κάποιοι συμφώνησαν και κάποιο διαφώνησαν. Και πάλι κάποιοι έμειναν και κάποιοι αποχώρησαν. Πάντα δημοκρατικά.

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε και πια έχουν μείνει 10 κάτοικοι στο νησί Έντελβαις.

Κι από ότι μαθαίνω περνάνε μια χαρά.