Senorita
I’ve been shot in the wherewithalls
and I don’t think I can stop from all this hullabaloo΄
.
Κάθομαι στο αυτοκίνητο, ψιχαλίζει. Το τραγούδι στο ράδιο δε λέει να τελειώσει.
Δυο οδοκαθαριστές μαζεύουν τα απομεινάρια της λαϊκής. Προσπαθώ κι εγώ να μαζέψω τις σκέψεις μου. Ή έστω τα απομεινάρια τους.
Πολύ αλκοολ, πολύς πονοκέφαλος, πολύ νύστα. Και βήχας, πολύς βήχας.
Τα πρωινά, ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τους ανθρώπους. Ειδικά αν μοιραζόμουν το κρεβάτι μου μαζί τους το προηγούμενο βράδυ.
Δυο οδοκαθαριστές μαζεύουν τα απομεινάρια της λαϊκής. Προσπαθώ κι εγώ να μαζέψω τις σκέψεις μου. Ή έστω τα απομεινάρια τους.
Πολύ αλκοολ, πολύς πονοκέφαλος, πολύ νύστα. Και βήχας, πολύς βήχας.
Τα πρωινά, ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με τους ανθρώπους. Ειδικά αν μοιραζόμουν το κρεβάτι μου μαζί τους το προηγούμενο βράδυ.
.
Mary jane’s on the game again
seratonin’s all I use I just wish it were true
.
Ψιχαλίζει, κάθομαι στο αυτοκίνητο. Τσιγάρα; Γιατί, έχω αναπτήρα; Οι γυναίκες θέλουν να κάνουν παιδιά, οι άντρες σεξ. Το αποτέλεσμα ονομάζεται πολιτισμός.
«Η ηθική, θήκη του πολιτισμού πολύτιμη είναι». Ποιος το είχει πει αυτό; Ίσως κι εγώ χθες βράδυ όταν σε φλέρταρα. Βήχας.
«Η ηθική από καιρό έχει πεθάνει. Η αισθητική μας κυβερνά μονάχα». Είχες απαντήσει.
Don’t treat me like a god Treat me like a dog
«Η ηθική, θήκη του πολιτισμού πολύτιμη είναι». Ποιος το είχει πει αυτό; Ίσως κι εγώ χθες βράδυ όταν σε φλέρταρα. Βήχας.
«Η ηθική από καιρό έχει πεθάνει. Η αισθητική μας κυβερνά μονάχα». Είχες απαντήσει.
Don’t treat me like a god Treat me like a dog
I’ll come home to you
To you
Ένας γέρος ταλαίπωρος περνάει το δρόμο. Σαπισμένα δόντια και πνευμόνια, μου χαμογελά. Μου χαμογελά ο θάνατος σαν γερασμένος πιστολέρο. Βήχας.
Του χαμογελώ κι εγώ, αλλά έχει φύγει.
Κάθε βήμα του, η ζωή που μας απομένει. Μαζί; Μόνοι;
I’m addicted to you You’re my love my senorita
I’m addicted to you Hope were gonna pull through
I’m addicted to you You’re the love that makes me younger
I’m addicted to you Hope were gonna pull through
Pull through
Βήχας. Μαζεύονται οι ψιχάλες σιγά σιγά στο παρμπρίζ. Μαζεύονται και λένε τα μυστικά τους.
Η ψιχάλα πάντα θέλει να γίνει βροχή κι ύστερα πάλι αναπολεί τον καιρό που ήταν ψιχάλα.
«Και τα σύννεφα;»
Τι να πω εγώ για τα σύννεφα. Αυτά δε θα σταματήσουν ποτέ να ταξιδεύουν.
Βήχας. Μαζεύονται οι ψιχάλες σιγά σιγά στο παρμπρίζ. Μαζεύονται και λένε τα μυστικά τους.
Η ψιχάλα πάντα θέλει να γίνει βροχή κι ύστερα πάλι αναπολεί τον καιρό που ήταν ψιχάλα.
«Και τα σύννεφα;»
Τι να πω εγώ για τα σύννεφα. Αυτά δε θα σταματήσουν ποτέ να ταξιδεύουν.
.
Sing a prayer Lonely nights are here
If I can’t square my fears With what I want to do
Γκρίζα σύννεφα, με γεύση κάρβουνου και άνοιξης. Η γεύση σου στο στόμα μου. Μαζί με φτηνό κρασί, φτηνά τσιγάρα και πρόστυχα ανέκδοτα.
Βήχας. Βήχας και το τραγούδι στο ράδιο δε λέει να τελειώσει.
Μόνο οι οδοκαθαριστές έφυγαν. Βρίζοντας.
Don’t treat me like a god Treat me like a dog
I’ll be good to you To you
Βρέχει.
Κάθε μέρα που ξυπνάω δίπλα σου όλα αυτά τα χρόνια,
κάθε μέρα που φεύγω βιαστικός,
που σε κοιτάζω έτσι για μια στιγμή πριν κλείσω την πόρτα,
σε βλέπω για πρώτη φορά.
I’m addicted to you You’re my love my senorita
I’m addicted to you Hope were gonna pull through
I’m addicted to you You’re the God that makes me stronger
I’m addicted to you Hope were gonna turn blue
Turn blue
17 σχόλια:
Ιππότη μου, δεν κατάλαβα τελικά. Την αγαπάς ή δεν την αγαπάς την κοπέλα;
Την ανεξήγητη γραφή να λύσω πολεμώ.
Εσύ τι λες? Αφού ο έρωτας και ο βήχας πάνε μαζί!
JAMES ήταν αυτό.
νομίζω ότι είχες ένταση όταν το γράψες.
δεν υπάρχει έρωτας ouming.μια χειραψία με το άπειρο είναι όλα.
Ναι james, αλλά χωρίς ένταση. Συνήθως δεν μπορώ να γράψω γραμμή όταν είμαι σε ένταση.
Μια χειραψία με το άπειρο είναι όλα; Ωραίο, αλλά ασαφές.
Δεν υπάρχει έρωτας mosaic?
Κι εγώ μπερδεύτηκα λιγάκι.Η μουσική την μπερδεύει περισσότερο ακόμη τη γραφή,εκτός κι αν ακούγεται σε ένταση.Μόνο τότε ξεκαθαρίζουν όλα.
Ο έρωτας και μόνο μπορεί να φωτίσει τη χειραψία με το άπυρο, ποικιλοτρόπως.
ΑΠΕΙΡΟ! οκ θα μάθω κι ορθογραφία!
Αυτό το κάτι που ψάχνουμε να βρούμε στον άλλον έχει τις καταβολές του βαθιά μέσα μας. Δεν υπάρχει ενδοσκόπηση , δεν υπάρχει άλλη εμπειρία που να μας φέρνει σε επαφή με το εσυνείδητο όσο ο έρωτας. Μόνο με τον έρωτα μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να έρθουμε αντιμέτωποι με την σκοτεινή πλευρά της ζωής.
Aldo Carotenuto.
¨Ερως και πάθος"
Εκδόσεις Ιταμος.
Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου.
Μου έφτιαξε εικόνες.
Αγαπητέ κυνικέ :Ρ μοσάικ,
θα συμφωνήσω μαζί σου στο θέμα του έρωτα όπως παρουσιάζεται στη ταινίες και στα τραγούδια (ή καλύτερα όπως στις διαφημίσεις σοκολάτας).
Θα συμφωνήσω μαζί σου πως με αυτό τον τρόπο ο έρωτας μετατράπηκε σε κλισέ ή ακόμη (θα έλεγαν οι πιο ωμοί ρεαλιστές) και σε ψευδαίσθηση.
Οι υλιστές θα έσπευδαν να δηλώσουν πως ο έρωτας είναι ένα παιχνίδι που παίζει πίσω από την πλάτη της συνείδησης μας το σεξουαλικο ένστικτο (η σύγχρονη βιολογία το έχει απδείξει εξάλλου). Και ναι, έχει αποδείξει πως ο έρωτας δεν μπορεί να κρατήσει περισσότερο από 3 χρόνια.
Και κοινωνιολογικά αν το δούμε, η σταθερή κατάρρευση του μονογαμικού μοντέλου (μόνο ένας σύντροφος για όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου), το αποδεικνύει περίτρανα.
Σε όλα αυτά θα συμφωνήσω μαζί σου.
Όμως.
Από όλες τις αυταπάτες που χτίζουμε καθημερινά μέσα μας, είναι η πιο καλοδεχούμενη.
Ακόμη και μέσα σε όλο αυτό το λαιφ-στάιλ με τις καρδούλες και τα αρκουδάκια, είναι το πιο αγνό ψέμα.
Και βεβαίως το να γνωρίζεις πως είναι προσωρινό και ψευδαίσθηση δε σημαίνει πως το μειώνει.
Ίσα ισα το εξυψώνει γιατί το ζεις όπως είναι και ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει.
Μ'αρέσει να λέω, πως προτιμώ ένα αληθινό ψέμα παρά μια ψεύτικη αλήθεια.
Εγωιστικός;
Ο έρωτας;
padrazo, σε ευχαριστώ.
Επίσης πολύ ενδιαφέρον και αρκετά απομυθοποιητικό:
Η μικρή φιλοσοφία του έρωτα
Αλεν ντε Μποτον
Σάντσο μου, νομίζω ότι η πολύ παρέα με το Δον σε έχει ταράξει.
Άκου ιππότισα! Οι γυναίκες δε γίνονται ιππότες, οι γυναίκες μεγαλώνουν τα παιδιά μας, Σάντσο.
Αν κατάλαβα καλά εσύ μιλάς για το άλλο πρωί κι εδώ σου λένε για το προηγούμενο βράδυ. Το προηγούμενο βράδυ είναι έρωτας, το άλλο πρωί μόνο βήχας.
Χαρτοπόντικα, εύστοχο το σχόλιο σου. Εγώ αναρωτιέμαι κυρίως αν εμείς το φτίαχνουμε το άλλο πρωί.
Πολύ ωραίο το μπλογκ σου. Μου άρεσε πολύ το κείμενο σου περι δαιμονίων. Το απόλαυσα.
ippoti συμφωνώ απόλυτα ότι απ όλα τα ψέματα είναι το πιο καλοδεχούμενο
και το πιο μεθυστικό θα έλεγα-με την καλή έννοια.
και ναι, φαίνεται πως έχω γίνει κυνικός.και δε μ αρέσει καθόλου αυτό.
Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,.....
Σχηματοποίηση λόγου, κοσμογονία, θεογονία,.....
URL : www.siopi.gr
Γεια......
Δημοσίευση σχολίου