Εις το επανιδείν

Το τηλέφωνο χτύπησε τρεις φορές. Δεν το πρόλαβα. Έσβησα το φως και ξανακοιμήθηκα. Ονειρεύτηκα πως κοιμόμουν στο ίδιο ακριβώς κρεβάτι, στο ίδιο ακριβώς δωμάτιο.

Το τηλέφωνο χτύπησε τρεις φορές, αυτή τη φορά όμως, μες στο όνειρο μου το σήκωσα.

Ήταν ένας φίλος μου. Καλός φίλος, από αυτούς που θαυμάζεις και νιώθεις τυχερός που το φερε η ζωή και ανταμώσατε.

Μίλησε ήρεμα.

"Πληρώνω για όσους καθώς εγώ, δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους, έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους, ή εθεώρησαν την ύπαρξή τους παιχνίδι χωρίς ουσία. Τους βλέπω να έρχονται ολοένα περσότεροι μαζί με τους αιώνες. Σ΄αυτούς απευθύνομαι."

Έπειτα έκλεισε το τηλέφωνο και εγώ ξανακοιμήθηκα.

Πολλές φορές αναρωτιεμαι, αν όλα αυτά τα ονειρεύτηκα,
ή αν συνέβησαν πραγματικά
ή αν μονάχα ονειρεύτηκα πως τα ονειρεύτηκα.

Δυο χρόνια πριν, μια μέρα σαν και αυτή, ο φίλος μου αυτοκτόνησε.

6 σχόλια:

I.P.Potis είπε...

Ποια είναι η θεωρία του Durkheim για την αυτοκτονία?

weirdo είπε...

..δεν θα ξεχάσεις ποτέ το φίλο σου, απ'όσο φαίνεται. (Ευτυχώς..)Θα τον κουβαλάς πάντα στα ονειρά σου κι ακόμα πιο βαθιά: στην καρδιά σου..

MåvяiÐåliå είπε...

Τη θεωρία του Durkheim γρήγορα!

Για τους άλλους που μας άφησαν πίσω τι να πω;

dgalanis είπε...

εγώ είχα αυτοκτονήσει παλιότερα σε ένα όνειρό μου

Charlie Alexandra είπε...

έτσι; απλά; μετά από χιουμοριστικό σεξουαλικό ανοιξιάτικο ποστάκι με τίτλο τράκαρα περνάμε στο "πριν 2 χρόνια..."; και τελικά το κάνεις εσύ ή το κάνει η ζωή αυτό το ιλλιγιώδες πέρασμα κι εσύ είσαι sensitive enough ώστε να το καταγράφεις; με γέμισες σκέψεις και συναισθήματα i.p......
(βρήκαμε κανένα λαθάκι S. ή όχι ακόμα?)

lemon είπε...

Για τους άλλους που μας άφησαν πίσω τι να πω;